Andvari - 01.01.1915, Blaðsíða 12
4
Dr. síra Jón Bjarnason.
prédikun hans og er alveg óvanalega þroskamikil og
myndarleg.
Hann fær síðan aldursleyfi til prestvígslu, sum-
arið 1869, ekki 24 ára að aldri og vigist aðstoðar-
prestur föður síns. Var síra Bjarni þá mjög farinn
að heilsu. Ekki slóð það nema eitt ár. Fór síra
Jón þá aftur til Keykjavíkur og kvæntisl á afmælis-
degi sínum, 25 ára gamall, Láru elztu dóttur Pélurs
organleikara Guðjohnsens. Lifir hún mann sinn, og
taldi síra Jón það alla æfi hina mestu blessun lífs
síns að bafa átl slíkan lífsförunaul. Barna varð þeim
ekki auðið, en fóstruðu mörg.
Næstu þrjá velur hafði síra Jón ofan af fyrir
sér við kenslu í Reykjavik, kendi hann meðal ann-
ars nokkrar stundir í latínuskólanum. Gekk liann
fast eftir að vitað væri og skilið, þótti okkur læri-
sveinum hans liann A'era heldur strangur. I3essi árin
mun hann hafa hugsað til prestskapar hér á landi.
Sótti hann t. d. um Saurbæ í Eyjafirði. Voru 12
umsækjendur, þótt 30 prestaköll væru þá óveitt, og
hrepti síra Jón Austmann Saurbæ í árslokin 1872.
Margt var það, sem síra Jóni líkaði ekki vel í
háttum hér, og eigi mun konan siður hafa verið út-
sækin. Utanfararhugur var þá hvað mestur í mönn-
um, og á miðju sumri 1873 tóku þau sig upp úr
Reykjavík, síra Jón og kona hans, með vesturfara-
skipi.
Ágrip af sögu síra Jóns hjá Vestur-íslendingum
fer hér á eftir, en hefir áður verið prentað í Nýju
Kirkjublaði. Voru þau minningarorð Ilutt á hinni
íslenzku prestastefnu 1914. — — :
Fyrsla prédikun sem ílutt var á íslenzka tungu