Andvari - 01.01.1915, Page 17

Dr. síra Jón Bjarnason.
9
aða, sem nýstofnaðir voru eða stofnuðust þá. Og þá
fer að vakna hugsunin að sameina hina dreifðu ís-
lenzku söfnuði í eitt kirkjufélag, og var það sannar-
lega stórræði, er liugsað er til hinnar afskaplegu við-
áttu, hve ílestar bygðir voru fámennar, fátæktin al-
menn, og eigi sízt fyrir þá sök, hve lítt íslenzkir inn-
Ilytjendur höfðu tamið sér kirkjulegan félagsskap.
Ofan á það bættist ófriðurinn og ósamlyndið er ver-
ið hafði milli síra Jóns annars vegar og norsku sýn-
ódunnar hins vegar. Hafði sira Páll Þorláksson verið
málsvari hennar, en nú var síra Páll látinn. Megin-
stöðvar síra Páls manna voru í Dakota.suður í Banda-
fylkjum, en þangað, í þann »sælunnar reitcc, hafði síra
Páll, sem annar Móse llutt söfnuð sinn úr hörmung-
unum í Nýja íslandi. Bjónaði nú sira Hans Thor-
grímsen þeim safnaðarleifum, og þar, að Mountain,
er fyrsti allsherjar kirkjumálafundurinn lialdinn í
janúar 1885.
Á þeim undirbúningsfundi sameiningarinnar ætl-
aði kvenréttindamálið að verða mest til ásteytingar.
»Sunnanmenn«, hinir lornu Pálsliðar, stóðu þar á
fornum lúlerskum, bibliulegum bókstafs-grundvelli,
með annan eldri og meiri Pál að bakhjalli, gegn
jafnrétti kvenna í safnaðarmálum, en síra Jón
hafði sitt fram um jafnréttið án þess að félagsskap-
urinn spryngi. í þeim svifum fæðist svo kirkjulega
málgagnið vestra, sem nefnt var eins og á slóð »Sam-
einingin«, og hóf blaðið göngu sína á næsta vori.
Síra Jón var til hvorstveggja sjálfkjörinn, að taka
við formensku félagsins nýja og ritsljórn tímaritsins.
Félagið, hið evangelisk-lúterslca kirkjufélag íslendinga
í Vesturheimi, heldur svo fyrsta ársfund sinn á Jóns-
messu 1885. Tuttugu og þrjú ár var síra Jón for-