Andvari - 01.01.1915, Blaðsíða 119
Ýtingar og lendingar o. fl.
111
Falli á svo nefndu »útrifi«, er sjór víðast alófær;
en lendandi getur verið, þó nokkuð víða »falli« á
»rili«, þ. e. sandhryggnum, sem liggur víða hér unr
bil 100 faðma frá landi, og svo »eyrum« hér og hvar.
í meira og minna brimi koma oftast nokkur »lög«
sem kölluð eru; þau vara sjaldan lengur en meðan
3—4 öldur falla — nokkrar mínútur. »Ólögin«
vara ætíð margfalt lengur. Sé vondur sjór, er ætíð
tekið »lag« yfir »rifið«. Svo verður að bíða eftir
»lagi« á »legunni«, 20—30 faðma frá landi. Getur þá
oft verið ilt »að lialda sér þar við« með árum vegna
straums frá »eyrunum«, því »eyraföllin« vilja draga
hvað, sem flýtur, til sín.
Við »lendinguna« er vandinn mestur, að »taka
lagið« eða »velja lagið« og stýra i land. Mishepnist
að velja »lagið«, er vís »kæfa« eða hrakningur að
rneira eða minna leyti, og sé skipinu illa stýrt, svo
það fari skakt — ekki beint — undan öldunni í land,
er hún í standi til að hvolfa því um leið og fram-
endi þess snertir sandinn; en fari svo, munu oftast
einhverjir drukna af þeim, sem verða undir skipinu
eða innan í því, náist þeir ekki fyr en um seinan,
og sumir nást aldrei, — þeir dragast út með »sogun-
um«, því ott er litil mannhjálp við liöndina, og að-
staðan vond, og svo ásóknin í »landsjónum«.
Flest manntjón eða druknanir við »sandana«
hafa orðið þegar skipi lielir hvolft í »lendingu«. Það
er nokkuð sjaldgæft, að skip hafi farist á »rifir.u«
eða »eyri«. Það mun hafa borið við hér um bil
tvisvar á öld, en þá liefir öll skipshöfnin farist. Þeg-
ar skipi hvolfir við »sandinn«, ríður rnest á því að
snúa skipinu upp sem allra fyrst, ef menn eru innan
í því; verði það ekki á að slá úr því »negluna«, en