Andvari - 01.01.1915, Blaðsíða 51
1913 og 1914.
43
varðveilt í formalin*-blöndu og var sannarlega ekkert
athugavert við þau. Þau virtust í eins góðu lagi og
samskonar sýnishorn, sem eg lieíi séð ytra, og eg er
sannfærður um, að seiði, klakin á þennan hátt, séu al-
veg eins efnileg, og þau sem klakin eru í hús-
um, eftir öllum »kúnstarinnar reglum« og slept á
sama þroskastigi.
Samkvæmt skýrslum Stefáns heíir frjóvgun lirogn-
anna farið fram á tímabilinu: síðari liluta október og
til janúarloka, en svilíisk bezt að fá seinl í október
og nóvember. Frá frjóvgun til þess að seiðin hafa
komið út úr egginu hal’a liðið eitthvað 70 dagar, og
álíka langur tími til þess að kviðpokinn er lioríinn.
Samkvæmt þessu helir klakið alt staðið yíir í eitt-
hvað um 140 daga. Þegar urridanum var ldakið á
Þingvöllum tók það 130—140 daga, í 3° R hita.
(Andvari XII, bls. 180). Hinum klöktum seiðum
hefir verið slept á henlugum stöðum, helzt í nánd
við klakstöðvarnar og náttúrlega riðstaði bleikjunn-
ar, en þar sem ógerlegt er að merkja svo smá seiði,
er ekki auðið að fá að vita neitt frekara um afdrif
þeirra. Ekki get eg þó trúað öðru, en að allur þorri
þeirra lifi og ætti að muna eigi lítið um þessa við-
bót af uppfæðingi (Stefán telur það eitthvað um
miljón seiða síðan klakið byrjaði), og ætti úr þessu
að fara að sjá þess einhverja staði, því að ekki lítur
út fyrir að bleikjan i Mývatni sé lengi að vaxa og
verða svo slór, að hún verði að nýtilegum fiski.
Alt sem snertir aldur og vöxt silungs í íslenzkum
vötnum hefir hingað til verið alveg órannsakað, en
er þó í sjálfu sér mjög nauðsynlegt að vita, ekki sízt
þegar um klak er að ræða, því að því fljótara sem
fiskurinn vex, því íljótari og meiri árangur ætti að