Andvari - 01.01.1920, Qupperneq 57

Andvari].
Pjóðmálafundir 1843—1846
17
nálæg hvert öðru, að vega [, hvort gæti] orðið prest-
inum eða fólkinu [til meira gagn]s. Prófasturinn
sagðist hafa [haldið,] að það mundi gefa tilefni til,
að [prestarnir legðu] fyrir sig bókmenntir, ef presta-
köll[unum væri fjölg]að. Hr. Repp sagði, að alþýða
þmundi fljótjari á að borga, ef það væri [fastákveð-
ið,] hvað þeir í raun og veru ætti [að fá eftir reg]lu-
gjörðinni af 1782; þegar það [væri tilte]kið, væri
reiknað eftir gang[verði sem] nú er. — Br. Pétursson
sagði [, að það að tiltajka laun presta fyrir auka-
verk [væri næstum] það sama og leggja nýjan skatt
[á landijð, og væri því sjálfsagt að velja þann [kost-
i|nn, er hjá því sneiddi; — hann sagði og, það [mu]ndi
mesti ávinningur fyrir barnafræðstuna, að prestaköll-
in væri sem minnst, og því þækti sér eigi ráðlegt að
steypa saman prestaköllum. Gísli Thórarensen kvað
sér eigi falla að gjöra búskapardugnað að aðalmeð-
mælingu í brauðaveitingum, þar sem það ætti þó að
vera ætlunarverk hans að fræða sóknarbörn sín. —
Prófasturinn sagði það eigi meining sína, að það ætti
að gjöra það að aðalmeðmælingu, [að búmenn ættu]
að ganga fyrir [;] ceteris paribus (æltu) að ganga [fyrir
lærðir prestar, sem skyldu] hafa umsjón með þessu.
[Hann kvað sér liafa ílogjið í hug að stofna ætti
visi[tatora bæði] í vestur- og norðurlandi, og væri [á
norðurjlandi steypt saman Grenjaðarstað og [Múla,
en] á veslurlandi með því að bæta við [launum við]
bezta prestakallið. Herra Jón Sigu[rðsson sagði,] að
mest riði á að líta á það samba[nd, sem prestar]
stæði í til þjóðarinnar, því með[an ástandið væri]
■eins bágt og nú, mundi ei nokk[ur bót vera| gjörð
með þvi að leggja nýjar ál[ögur á menn eða] steypa
saman prestaköllum, [heldur hlytu kjör] þeirra að
Andvari XLV. 2