Andvari - 01.01.1920, Blaðsíða 80

40 Pjóðmálafundir 1843—1846 [Andvari.
skóla]stjórnin ætti að vera, með hverju móti helzt
væri reynandi að auka sjóð s[kólans] og hvort ekki
mætti koma skólasjóð[num] haganlegar fyrir en með
því að lá[ta] hann standa í ríkissjóðnum.
Þrír menn studdu þessa uppástungu, fo[rseti] fylgdi
því og síðan fleiri; Jón eldri Sigurðsson [vildi] einn-
ig láta ákveða, hvaða tilgangur væri [með skóla]-
rannsókn. Hann hélt og, að sumt, se[m þyrfti aðj
rannsaka, mundi verða órðugt að k[om]ast e[ftir], til
að mynda um fjárhaginn, en honum [þókti] við eiga
fullan rétt, að heimta af stjórn[innij svo mikinn
styrk, er við þyrftum með til hans. Hann sagði og„
að bæði væri realskólar og almjennir] skólar, sem
menn ætti að athuga í þessu efni [. Br.j Pétursson
vildi láta gefa nefndinni fríar he[ndurj að yfirvega
öll þau mál, er að þessu liti. F[orseti] leitaði þvi
næst atkvæðis um, hvort kjósa ælti 5-manna nefnd
til að íhuga skólamálið, og vóru allir á það sáttir;
fengu þeir Jón eldri 17, Br. Pétursson 16, Jónas
Hallgrímsson 14 og Sigurður Melsteð 6 atkvæði, M.
Eiríksson og Oddg. höfðu hvor um sig 5 atkvæði.
Peir sem valdir voru, tóku allir við atkvæðum. —
Forseti bað nefndina í verzlu[nar]málinu að lesa upp^
það hún hafði aðgjórt í því; og las framsógumaður
hennar, herra Oddgeir, upp álit hennar, hverju þó
ekki herra Br. Pétursson var samþykkur, og skýrði
hann frá, í hverju hann ál[iti], að meiri hluti nefnd-
arinnar hefði farið skakkt. Jón S. eldri mælti fram
með uppástungu meiri hluta nefndarinnar. Herra G.
Thorarensen fór hér um nokkrum orðum. Jón. Sig.
eldri beiddist, að fundarbókin i fyrra væri lesin upp,
og styrkti Sigurður Melsteð og Oddgeir það. Forseti
bar þá upp, að fundur gengi fyrst til atkvæða um,