Andvari - 01.01.1920, Blaðsíða 93
Andvari.] Pjóðmálafundir 1843—1846 53
nokkur og hefir gefið út og þýtt á dönsku fornsögur og
ritað um goðafræði á dönsku.
20) Sumt af því, sem Brynjólfur og aðrir segja á pessum
fundi um bindindismálið, mun vera saman koniið í ritgerð
í 7. árg. Fjölnis, sem heitir um bindisfélög«, og margireru
höfundar að, eftir því sem Björn M. Olsen segir i Timariti
hins isl. bmfél., 12. árg., bls. 57. Pessi bindindishreyflng, sem
hófst með íslendingum um þetta leyti, hjaðnaði þó fljótt.
Skýrslur eru um þetta í Fjölni (8. árg., bls. 77) og auk þess
sérstök »skýrsla um islenzk bindindisfélög frá vordögum
1845 til vordaga 1846«, prentuð í Kaupmannahöfn (sér-
prentun úr Nýjum félagsritum). »Lög bindindismanna i
Reykjavík« eru og prentuð í Reykjavík 1848. Vísast til þess-
ara rita þeim, er vifja kynna sér þetta mál, Síðar miklu
var stofnað bindindisfélag í Reykjavík (1. april 1873) og
eru til lög þess prentuð. í stjórn þess voru (Egill) Egilsson
(formaður), Eirikur Briem, Lárus Halldórsson, Mattias
Jochumsson, Sigfús Eymundsson og Porvarður Kjerulf.
21) Pétri byskupi heíir þótt vissast að taka það fram,
að bindindisfélag þetta væri ekki í sambandi við Fjölnis-
félagið, þótt runnið væri frá Fjölnismönnum, til þess að
fæla ekki Félagsritamenn frá að ganga i félagið, en með
báðum þessum ílokkum (Fjölnismönnum og F"élagsri(a-
mönnum) var allmikill kurr; kom það t. d. fram við emb-
ættiskosningar í Kaupmannahafnardeild Bókmenntafélags-
ins og oftar. En ekki kom þessi ágreiningur fram, þegar
ræða var um velferðarmál íslands; þá skipuðust allir ís-
lendingar í Kaupmannahöfn undir eitt merki. Björn M. Ól-
sen prófessor, hefir skýrt greinilega frá þessari sundrung
Fjölnismanna og Félagsritamanna í Tímariti hins ísl. bm,-
fél., 12. árg., bls. 40 o. s. frv., og vísast hér til þess.
22) Vilhjálmur Lúðvík Finsen (1823—1892) var sonur
Olals sýslumanns (Hannessonar biskups) Finsens. Hann
komst í flokk með Félagsritamönnum, en ekki kvað þar
mikið að honum og lítt mun liann hafa sinnt þjóðmálum.
Hann varð siðast hæstaréttardómari í Kaupmannahöfn.
Hann var fræðimaður mikill á sögu íslands og lögvísi. Um
hann vísast til ævisögu hans, er samið hefir Bogi Th. Mel-
steð og prentuð er í Andvara, 21. árg. (fremst).
23) Petta er Sigurður Melsteð (1819—1897), sonur Páls