Andvari - 01.01.1898, Page 151

146
Vgð 0g élja gangi í fjöllum; nú var veðrið betra,
Sv° við héldum að skárra yrði á fjöllum, en oss
brást sú von, því kalsi og rigningar héldust lengi,
Svo tíðin var heldur óhagstæð til rannsóknarferða
bað sem eftir var sumars. Ekki þarf hér að lýsa
hi'ini ljómandi fögru Eyjafjarðarbygð, það heíir verið
gert svo oft; dalurinn er breiður hér ytra og há
ijöll á báða vegu, einkum að vestan, milli Eyjafjarð-
'ír °g Glerárdals; þar eru Súlur 3618 fet á hæð og
Kerling 4300 fet. Austan við Glerárdal eru engir
iöklar, en að eins hjarnfannir á víð og dreif; blá-
*rni er aðalefni fjallanna, en ofarlega (líklega 3500
|et yfir sjó) er líparítlag, sem hallast inn á við lítil-
lega, og kemur þvi fram neðar og neðar, eftir því
Sern inn eftir dregur; sjást drög þqss alla leið inn
Hafrá fyrir innan Tjarnir ; einna mest af liparlti
^ýnist vera í Torfafelli og þar í kring, og dálítið af
ergtegund þessari er þar lika austan dals fyrir ofan
^allöórsstaði. í Eyjafirði eru eins og í öðrum döl-
|l,Tl hér norðaníands allmiklar ismenjar, ísrákir og
e,nar jökulöldur; hjá Möðrufelli hefir allmikið
<riðuhrun fallið niður á láglendi og liggur eins og
á^ðarkaka á sléttunni; fyrir framan mynni Djúpa-
a 8 eru allmiklar öldur fiatvaxnar, og hjá Hólum
þvergirðing af jökulöldum yfir dalinn; þar er
iavatn bak við ; stórgerðastir eru Leyningshólar;
lr eru fyrir mynni Villingadals og eru líka auð-
'haniega gamiar jökulöldur.
Frá Tjörnum, insta bæ í Eyjafirði, 746 fet yfir
’ iögðum við upp á fjöllin, og var Júlíus bóndi á
^kaþverá leiðsögumaður okkar á öræfunum. Við
en UlTl fyrst bina vanaiegu suður Vatnahjallaveg,
i p^rurn svo út af honum þegar við komum suður
°1,a- Eins og alkunnugt er, fóru Eyfirðingar oft
10