Andvari - 01.01.1898, Blaðsíða 173

hfað). Þaðan er ágæt útsjón yfir Ásana og láglendi
Húnavatnssýslu. Laxárdalur iiggur á þessu svæði
-—300 fetum hærra en Langidalur, og snjóar þar
þvi fyr á haustum. Við riðum suður Laxárdalinn,
hann er grösugur og mýrar víða í hlíðum, en veg-
11 r fremur slitróttur; blágrýtishiíðar beggja megin,
mörg skörð kubba fjallgarðana sundur; hjá Litla-
Vatnsskarði er töluvert llparít í fjöllum, og eins í
túidum þar suður af, milli Laxárdals og Víðidals.
Við fórum suður úr Laxárdal að Þverárdal; sá bær
stendur í tungu milli gilja, og er landslag þar mjög
^inkennilegt og hrikalegt. Frá Þverárdal fórum við
nftur að Geitisskarði, og snerum svo heim á leið
vestur sveitir og Holtavörðuheiði, og komum til
ttevkjavíkur 2ð. ágúst.
Þegar eg hafði lokið ferðunum 1896, átti eg
ekkert annað eftir af Islandi en heiðarnar norður
°g vestur af Langjökli, og Húnavatnssýslu vestan
Blöndu. Sumarið 1897 ætlaði eg að skoða þessi hér-
uð, sem eftir voru, því alt verður að yfirfara, ef ná-
kværnt yfirlit yfir jarðfræði landsins á að fást. Þó
vnrð ekki af, að eg gæti rannsakað alt þetta svæði
Sumarið lð97, þvi stjórnin fól mér á hendur að rann-
saka spell þau og jarðrask, sem orðið höfðu á Suð-
uHandi af hinum miklu jarðskjálftum haustið 1896,
°S gekk mestalt sumarið til þeirra rannsókna;
suint brá eg mér í ágústmánuði snöggva ferð norð-
Ur í Húnavatnssýslu og skoðaði þar bygðirnar, en
runnsókn lieiðanna við Langjökul verður að bíða
sumarsins 1898. Eg mun á öðrum stað ýtarlega