Fálkinn - 20.12.1930, Side 16

16
F Á L K I N N
■Miiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiima
m
m
ÞAÐ BESTA!
Scanðla eldavlelar.
Hjer á landi hefir engin elda-
vjelategund fengið jafn langa og
víðtæka reynslu og »S c a n d ia «,
enda er hún viðurkend fyrir gæðl
og sparneytni.
Margar stærðir ávalt fyrirliggj-
andi, emaileraðar og óemailer-
aðar.
Svendborgar ofnar.
Höfum ælíð fyr-
irliggjandi margar
stærðir og gerðir
af ofnum frá
L. Lange & Co. A/S.
Svendborg.
Svendborgar þvotta-
pottar.
Emaileraðir og
óemaileraðir.
Margar stærðir.
■■
Johs. Hansens Enke.
Sími 1550. H. Biering. Laugaveg 3. E
■iiiiiiiiiiiiiiiimmiiimimmiiiHiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiHiiaiiiiS
s
s
Kærkomin jólagjöf
til konunnar:
Rafmagnsvjel, sem unnið getur öll erfiðustu hús-
verkin fyrirhafnar og áhyggjulaust fyrir þann, sem eftir
henni lítur.
Sker og liakkar lcjöt og fisk og sneiðir niður alt sem
með þarf. Hrærir alskonar sósur og deig, þeytir egg,
rjóma og annað er þeyta þarf. Kreistir vökva úr ávöxtum,
mylur ís, malar kaffi og margt inargt fleira.
Þetta gerist mikið fljótar og helur en þegar það er
gert með handafli. Vinnan verður mikið skemtilegri.
Konan getur gert ein það sem hún áður gerði með stúlku
eða kemst af með eina stúllcu í stað tveggja.
Lítið á þessi áhöld, það kostar ekki neitt.
1 Eiríku r ;Hjartarson. I
Laugaveg 20 Sími 1690.
■iiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiimma
8.15. Við höf'ðum verið 6 tíma 35
mínútur frá Færeyjum til Reykja-
víkur. Alls höfðum við verið 15 M:
tíma á flugi frá Mount Batten til
Reykjavikur. Einn af bátum her-
skipsins Rodney kom út til okkar og
var jjar um borð Walter Sigurðsson
konsúll Breta og formaður flugfje-
lagsins íslenska. Við fórum í land
og fengum hinar hjartanlegustu við-
tökur og hinir tveir menn, sem tóku
á móti okkur fóru með okkur til
miðdegisverðar á Hótel Borg. Þegar
jeg var seinast á ferð hjer var Hótel
Borg ekki til. En þessi bygging er
eitt tákn framfaranna á íslandi. Þrátt
fyrir það að efnivið allan varð að
fá frá útlöndum og að veturinn er
langur þó að hann sje ekki altaf
strangur, var þessu stórhýsi komið
upp á 18 mánuðum. Þar er alt með
nýjustu tisku og skreyting öll i sam-
ræmi við það allra nýjasta í listinni.
Þar eru herbergi með sjerbaði, raf-
knúnar lyftur, simar á öllum her-
bergjum og í raun rjettri er gistihús
þetta fullkomnara en i flestum með-
alborgum í Englandi.
Á íslandi er áfengisbann. Þar var
lögleitt bann áður en Ameríkumenn
settu bann hjá sjer, og var það al-
gert bann, en síðar var lögunum
breytt þannig, að nú eru aðeins
bannaðir brendir drykkir og bjór,
en allskonar vín fæst hjá einkasölu
ríkisins. Meðan á hátíðahöldunum
stóð var útsöiunni lokað. Stjórnin
tók líka á leigu tvö aðalgistihúsin,
Iiotel Borg og Ilótel ísland, handa
fulltrúum þeim, sem komu á hátíð-
ina víðsvegar að.
Það er bágt að segja hvernig far-
ið hefði um okkur meðan við dvöld-
um á íslandi, ef við hefðum ekki not-
ið hinnar ágætu gestrisni og aðstoð-
ar Walters Sigurðssonar. Við vorum
gestir stjórnarinnar og bjuggum á
Hotel ísland. Daginn eftir fórum við
svo til Þingvalla á Alþingishátíðina,
en henni ætla jeg ekki að lýsa, því
að það hefir verið gert betur ann-
arsstaðar.
Næstu tvo dagana flugum við yfir
Þingvelli. Var aðdáanlegt að sjá um-
hverfið og alia tilhögun úr loftinu.
Það sem einkum vakti athygli, að
frátöldu hinu stórfenglega landslagi
á Þingvöllum, var hið góða skipulag
á tjaldborginni miklu. Fyrir frágang
allan á Þingvöllum finst mjer allir
aðstandendur og ísland i heild eiga
mikla viðurkenningu skilið. Hugsurn
okkur þjóð, sem telur aðeins rúm
100.000 íbúa með höfuðborg, sem
telur tæp 27.000 ibúa eiga að taka
á móti 35.000 manns úti á bersvæði.
Það er álika eins og Lundúnabúar
ættu að taka á móti 10 miljónum
manna i einu! Máske þykir samlík-
ingin heimskuleg, en hagfræðingar
og reikningsmenn munu þó sam-
þykkja, að hún sje talfræðilega rjett.
Að vísu gistu margir um borð i skip-
um þeim, sem þeir komu á, meðan
slaðið var við í Reykjavík og gest-
um var komið fyrir i húsum ein-
staklinga annarsstaðar, en á Þing-
velli þurfti að sjá fyrir öllu, þar var
ekkert fyrir. Og þó vantaði ekkert
og maður gat fengið alt, sem maður
vildi, hvort heldur var myndafilma
eða matur. Þar var simi, þar lækn-
ir o. s. frv. Á einni ljósmyndinni,
sem hjer fylgir eru tvö og tvö tjöld
saman og sjást því alls á myndinni
1486 tjöld.
Það sem jeg undraðist mest með-
an á hátíðinni stóð var, hve góð
regla var á fólkinu og að hvergi
urðu tilfinnanleg þrengsli þrátt fyrir
allan þennan fjölda. Og hve prúð-
lega allir komu fram. Þó að fólk
stæði þjett var hvergi æsingur nje
stympingar og allir gátu jafnan
hliðrar til fyrir þeim, sem fram hjá
gekk. Hvergi hrindingar nje lianda-
gangur, eins og hafa mundi orðið í
hverju landi öðru, sem jeg þekki.
Og af þessu leiddi, að alt gekk miklu
greiðar en ella, að jeg ekki tali um
hve miklu ánægjulegra alt varð fyrir
bragðið.
Með þvi að jeg hafði komið til ís-
lands áður vakti það ekki furðu
mina þó að eins bjart væri um mið-
nættið eins og er í Englandi um kl.
8% að kveldi um sólstöðurnar. En
jeg man, hversu skritið mjer þótti
þetta í fyrsta sinn, sem jeg kom til
íslands. Það er afar erfitt að komast
i bólið. Manni varð litið á úrið sitt
um klukkan eitt eftir miðnætti og
vissi, að klukkan gekk rjett. En
manni fanst hún ekki vera meira
en rúmlega niu.
Herskipið Rodney lá i Reykjavík
meðan á hátíðinni stóð og áttum við
þar hinni mestu gestrisni að fagna.
Áður en við fórum gerðum við
skemtilega ferð norður á bóginn
vestur yfir Snæfellsnes og Breiða-
fjörð. Þetta er tilkomumesta flug-
ferðin, sem jeg hefi farið, svo var
landslaginu fyrir að þakka. Jeg á
ekki nein orð til að lýsa þvi.
Meðan við stóðum við á íslandi
fórum við nokkrar bílferðir, t. d.
austur að Grýlu og svo i silungs-
veiði. Er ísland frægt fyrir silungs-
ár sínar og laxár.
Áður en jeg lýk þessu máli mínu
ætla jeg að segja í fáum dráttum
frá heimferðinni. Jeg hefi sagt ítar-
lega frá ferðinni til íslands og því
get jeg nú farið fljótt yfir sögu.
Við ákváðum að leggja upp að
morgni 2. júli. Fórum á fætur klukk-
an 5 og fengum viðurskeyti kl. 6 frá
Vestmannaeyjum. Það var fremur
kalt og dimt í lofti og lítill kaldi úr
suðvestri. En ágætt í sjó. Skipshöfn-
in, sem gisti á Hjálpræðishernum,
var ekki komin, en til allrar lukku
hafði þó einn þeirra vaknað og vak-
ið hina. Við fórum um borð kl. 6.30
og komum fyrir pjönkum okkar, þar
á meðal mörgum sútuðum gæru-
skinnum, sem flugmennirnir höfðu
keypt til minningar um eina skemti-
legustu flugferðina, sem þeir höfðu
farið og um hinar ágætu viðtökur,
sem við höfðum fengið.
Hreyflarnir voru settir á stað kl.
7.45 eftir Reykjavíkurtíma, (en úr
þcssu nota jeg Greenwich-tima).
Ivlukkan 8.45 yfirgáfum við innri
liöfnina og náðum veðurfrjett frá
Færeyjum. Herskipin Rosemary og
Rodney höfðu farið um miðnætti.
Við vorum dálitla stund að taka veð-
urskeytið, en ljetum svo í loft kl.
9.25 og flugum tveimur mínútum
síðar yfir Reykjavík í 500 metra hæð.
Það var ekki nógu lieiðskírt til þess
að fljúga yfir Reykjanes eins og við
höfðum gert þegar við komum. I>ess-
vcgna flugum við fyrir nesið. Leiðin
að Reykjanestá var um 22 mílur, en
þaðan til Vestmannaeyja 77 mílur
enskar. Jeg var þreyttur og verð að
viðurkenna, að jeg svaf mest af þess-
ari leið. Til Vestmannaeyja komum
við kl. IOV2. Þar var sólskin en þó
talsvert skýjað. Talsverð alda og ó-
kyrð í loftinu. En útsýni gott. Við
urðum að fljúga afar lágt fyrst um
sinn. í 500 fcta hæð rákum við okk-
ur á þjelt ský og kl. 1.10 lentum
við í þjettari þoku og urðum að
fljúga í aðeins 100 feta hæð í 5 mín-
útur, yfir mjög ólgandi sjó. Sem
betur fór gengu hreyflarnir ágætlega.
Kl. ÍV2 varð þokan enn þjettari og
urðum við nú að fljúga i aðeins 50
feta hæð. Þetta var ekki þægilegt
fyrir þá, sem sátu við stýrið, en jeg
sem farþegi gerði mjer enga rellu
út úr þvi. En kl. 2% var komið
besta veður og sólsin og aðeins ljett-
skýjað og nú var flogið í 800 feta
hæð. Síðan við fórum á stað hafði
vindstaðan ekki aðeins breytst; hún
hafði farið allan hringinn, frá suð-
vestri til norðausturs og svo áfram
og suður á bóginn aftur. Við höfð-
um tekið stefnuna beint frá Vest-
mannayjum til Stornoway; er það
mcð lengsta viðstöðulausa flugi á
flugbát. Með því að eldsneytisnotk-