Vikan - 31.10.1963, Blaðsíða 75

Á síðasta ári var síðan keypt
vönduð og fullkomin prentvél,
og í henni hefur blaðið verið
prentað síðan. Er prentun blaðs-
ins jafn góð og mögulegt er, en
forráðamenn VIKUNNAR hefðu
kosið_ að hægt væri að vanda
meira til pappírsins, sem notað-
ur er. Þar fylgir hins vegar
böggull skammrifi, því sé not-
aður betri pappír en nú er gert,
er hann þar með kominn í annan
tollaflokk, sem er svo miklu
hærri, að ekkert íslenzkt blað
gæti risið undir svo auknum
kostnaði. Það kemur því dálítið
undarlega fyrir sjónir, að erlend
blöð og tímarit eru flutt inn toll-
frjáls, án tillits til, á hvernig
pappír hau eru prentuð. Manni
gæti þó dottið í hug, að á með-
an verið er að kenna og tala ís-
lenzka tungu í landinu, væru
íslenzkir útgefendur ekki settir
lægra en þeir útlendu.
Ég held, að þessu ágripi af 25
ára sögu VIKUNNAR verði ekki
betur iokið en með orðum fyrsta
ritstjóra blaðsins, þeim er hann
ritaði í fyrsta tölublaði VIK-
UNNAR:
,,Blaði þessu er ætlað að vera
til fróðleiks og skemmtunar,
gaens og gleði góðum lesendum.
Það er bjartsýnt og gunnreift og
býr yfir gnæeð glæstra drauma.
— Það trúir hamingjunni fyrir
sér og býst aðeins við því góða.“
★
ÞEIR HÆTTU ÞEGAR
HÆST BAR.
Framhald af bls. 21.
ætlnðum að nota, ef einhver
oklcar yrði sjóveikur. Og það
fór nú svo, að við urðum að
nota allan lijkilinn — við nrð-
allir sjóveikir.
— Of/ hvað nm fjárhagshlið-
ina?
— Það var nokknð upp nr
þessu að hafa, en það þœttu
lagar nnphæðir núna.
— Og siðan hefur þá húskap-
urinn átt hug þinn allan.
— .7(7. fgrir utan þau félaas-
störf. sem á mann raðast. Og
þau geta orðið ærið tímafrek.
— Sno sem hver?
■—■ P.g hef t’I dæmis verið
oddxnti hér i 17 ár. formaðnr
Landssamhands fírsfamannafé-
laaa, oa svo er það pólitikin
alltaf öðrn hverjn.
Að þeanum góðum veitingum
að llæli. héldnm við áfram aust-
ur að Stórólfshxxoli. þar sem
Þorgeir læknir Gestsson hefxxr
sitt aðsetnr. Það var komið að
þeim tima kvölds. þegar flestir
xnenn þvkiast hafa lokið daas-
verki sinn, og að þessxx sinni
tókst Þorgeiri að vera kominn
heim xxm hað legti. Þenar við
hoðuðnm komxx okkor til lxans.
hióst hann ekki við að verða
kominn heim xxm það legti, en
kxxillasemi . Stórólfshvolslæknis-
héi’aðs lét sér segjast við aust-
urkomu Vikumanna, og Þorgeir
varð á xxndan okkur.
— Steini hróðir cr náttúrlega
húinn að segja gkkur allt um
kvartettinn, svo ég veit ekki
hvað ég get sagt gkkur, sagði
Þorgeir, þegar við vorxxm setzt-
ir inn i stofu. — fíann var
einmitt rélti maðurinn, þvi hann
var oklcar fi'amkvænxdastjóri.
— Þú gelxxr til dæmis sagt
okkxxr jxað. fíaixn jxagði xgfir þvi
sjálfur.
— Jæ.ja, þagði hann gfir því,
blessgðnr?
— Vnr kannske meiri verka-
skifting hiá gkkur?
— Éiainlega ekki. fíg man.
að þegar við vorum að fara á
æfingar, gengu hann og Kohhi
á nndan og töhxðxx xxm bissnis-
inn, en við Jón komum á eftir
og gerðxxm grin.
— Steinþór sagði okkxxr lika
frá plötunontöknnni.
— ,7á. það átti að vera síð-
asti útvarpskonsertinn okkar.
Þórarinn Gnðmundsson var nnn-
tökustjóri, oa hann var miög
glaður gfir þvi, að engin plat-
an mistókst, þvi fleiri voru ekki
til. fíann sagðist aldrei hafa lif-
að svona kvöld fgrr.
— Það var Bjarni Þórðarson,
sem lék nndir á Jxessxxm plötum?
— Já, hann var undirleikari
hjá okkur frá 1937. Þar áður
var Steinþór með tónkvislina.
fíann bar hana upp að egranu
á sér og mér, og ef okkur har
saman, vorum við vissir xxm
að tónninn var réttur.
-—■ Þú átt náttúrlega plöturn-
ar?
— Við komumst ekki hjá þvi.
Við fengum sin tvö eintökin
hver.
— Spilarðu þær stundum?
— Fónninn minn hefur nú
verið hilaður í bráðum ár,
annars kom það fgrir.
— Og hvernig finnst þér að
hlusta á þig eftir öll þessi ár?
— Og það er nú orðið hvers-
dagslegt. Það er ekkert ævintýri
lengur. Annars var þetta ekki
fgrsta tilraun til að festa okk-
ur á plötu. Fgrsta tilraunin var
gerð með silfurplötu á fgrsta eða
öðrum konsertinum hjá okkur
í bænnm. F.g man, hvað við urð-
um undrandi, þegar sxí upptaka
var spilxxð. Okkur fannst Jxetta
ekki vera við. Núna er maður
hxíinn að glegma hvernig mað-
ur sgngxxr — man bara, hvern-
ig maðnr söng.
— fíefur þú haldið áfram
söng?
— Blessaður, ég sgng alls
staðar. ef ég get komið þvi við.
Á Norðfirði var ég i hlönduð-
um kór, á fíúsavik i kartakórn-
um Þrgm og kirkjukórnxxm. Og
hérna raula ég með í Stórólfs-
hvolskirkju á sunnudögum.
— Hvernig skiftuð þið rödd-
um i kvartettinum?
■— Jón var annar bassi, Jak-
oh fgrsfi hassi, Steinþór annar
tenór og ég fgrsti tenór. Ann-
ars höfðum við allir sungið í
VIKAN 44. tbl. — rj5