Vikan


Vikan - 04.12.1969, Page 31

Vikan - 04.12.1969, Page 31
brero á skakk ó höfðinu, skræp- óttan sarape yf'.r öxlina og langa, dinglandi bambusstöng í hend- inni, kom niður götuna og rak undan sér heilan hóp af kalkún- um. Hrópin í honum ginntu all- ar indíánsku eldakonurnar í hverfinu fram í dyrnar. Með orgi og æpingum var hver kalkúninn eftir annan eltur uppi, þuklaður og handkramaður og dásamaður unz verzlunin var ákveðin eftir mikið þref og þvarg. Hún Juanna, fallega, svart- eyga vinnukonan hennar hús- móður minnar, lyfti sigrihrós- andi stórum baksandi og garg- jólablærinn er að læðast inn yfir borgina. Maður þarf ekki annað en sveigja út' af Avenida Madero — mestu umferðarstræti Mexico City — og stefna niður í hverfin kringum markaðstorgin og sölu- skólana, til að taka eftir því. Frá hverju götuhorni hljóma gleð:legir tónar frá gíturum götuspilaranna, violin og mar- imba. Það er eins og allir syngj- andi flökkutrúðar í Mexico hafi hafi mælt sér mót hérna í höfuð- borginni dagana fyrir jólin, til að færa götunum fjör og líf með Götumynd frá Mexicó. 1 ' J IEXICO-SÓL andi kalkún upp að svölunum til mín og hrópaði: E1 pavo de nav- idad! E1 pavo de navidad." Jóla- kalkúninn! Jólakalkúninn! Jólatilhugsunin kom mér al- veg á óvart. Svo var Mexicosól- inni og bláa himninum fyrir að þakka, að ég hafði verið í sum- arskapi alveg þangað til ánægju- hrópið í Júönnu minnti mig á að ekki voru nema tíu dagar til jóla. Kalkúnsalinn var fyrsti fyrirboði þeirrar hátíðar, sem einnig í Mexico er mesta hátíð ársins. Árdegis þennan sama dag fór ég inn í borgina til að athuga, hvort þar sæjust nokkur merki jólaviðbúnaðar. Mexico City er alþjóðlegur stórbær á stærð við Róm — undursamlegur hræri- grautur gamals og nýs: skraut- legar hallir og fögur musteri og kirkjur frá blómatíma spænska landnámsins, nýtízku funkishús og skýjakljúfar — og fólk yfir- leitt sem er jafnsundurleitt og húsin. Stórborg á þessum breiddar- stigum og með jafnsundurleita íbúa, breytir ekki svip allt í einu þó að jólin standi fyrir dyrum, eins og venjan er á norðlægari breiddarstigum. En ef betur er að gáð, sér maður þó hvernig því að glamra á strengleikana og syngja spænsk-mexikanskar vís- ur, sem öll borgin raular. Á blómatorg'nu mikla við St. Juan eru sölukerlingarnar að sökkva í hinu litskrúðuga blóma- skrúði Mexico; maður skyldi halda, að öll blómadýrðin úr hin- um syndandi görðum Xochimil- cos hefði skolazt inn yfir borgina í tilefni af jólunum — dýrðlegur bær — þar sem maður getur keypt fangið fullt af gullfalleg- um, st'lkalöngum rósum, blóð- rauðum nellikum eða heilan hnefa af hvítum, ilmandi garden- íum fyrir þrjár krónur. Inni á milli blómahauganna og fjöllum ávaxtasalanna af ananas, melónum og papayas, apríkós- um og ferskjum, skálmar gríðar- stór jólasveinn, virðulegur og hátíðlegur — 3—4 metra hár, í síðum, rauðum kufli, með skott- húfu og sítt, hvítt skegg. Æpandi krakkar flykkjast kringum hann og Indíánastúlkurnar í sölubás- unum bjóða hann velkominn með blíðu brosi og blómum. Þarna er sjálfur „Santa Claus“ kominn í Falteg kirkja í þeim stil, sem tíðk- t aðist á nýlendutímanum. borgina til að koma fólkinu í jólaskap. Þangað til fyrir fáum árum var hinn árlegi jólamarkaður haldinn í Alamedagarðinum, rétt við að- alstræti borgarinnar, hið breiða og tigna Avenida Juarez. Þús- undir Indíána komu í borgina úr öllum áttum síðustu vikurnar fyrir jól og settu upp búðartiöld sín — puestos — og seldu heima- unninn varning. Þetta var end- urminnig löngu liðinna daga, þegar þessi borg var höfuðstaður Aztekanna og aðalmarkaður þeirra á þessum stað. En hin rót- tæka stiórn Mexico kærir sig kollótta um fornar erfðir og hef- ur bannað jólamarkaðinn í Ale- meda. og Indíánarnir hafa orðið að leita annað. Fárra mínútna ganga frá Zoca- loen — torginu mikla fyrir fram- an gömlu dómkirkiuna 5 miðri borginni — hafa þeir fundið frið- land fyrir jólamarkað sinn — he:lt völundarhús af puestos með hinum margvíslega varningi Mexico. Hver búð hefur eitthvað sérstakt til að lokka: stóra, gljá- endi lakk-skutla frá Uruapam, skreytta blómum og fuglum, le'rker frá Guadalaiara og Oax- aca, út skorna og lakkborna kassa og skrín frá Ulinalá, ferlegar dansgrímur frá Michoacán og tágakörfur frá Toluca, með skemmtilegum myndum og skjannalitum — sæg af undur- Dæmigerð mynd frá Mexicó. Mexicani með barðastóran hatt í for- grunni. samlegum munum, sem sýna list- hneigðina, sem í Indíánum býr. Ef allt þetta getur ekki komið manni í jólaskap, þá hljóta leik- fangabúðirnar að minnsta kosti að gera það. „Jugetes, Jugetes!“ — Leikföng! Leikföng! heyrist kallað úr öllum þessum búðum, sem eru fullar af allskonar glingri. Hér má sjá barnslund Indíánans. Fyrst má nefna alls- konar dýramyndir úr brenndum leir, örkina hans Nóa með öllu dýraríkinu í fáranlegustu línum og litum, hindberjarauða, vamb- Framhald á bls. 64. VIKAN-JÓLABLAÐ 31
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Vikan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.