Vikan - 07.12.1972, Blaðsíða 46
fið!££2SE!£;
A.-,WVw/vs
Eiginkonan
Eiginmaðurinn
Unnustan
Unnustinn
Mamma
Pabbi
og allir vinirnir
verða ánægðir með Jólagjafimar
sem fást i
^ Tékk—Kristal
Skóiavörðustig 16 — simi 13111
GINSBO ÚR
Ginsbo úr
frá Sviss
vönduð úr
25 steina
1 árs ábyrgð
kaupið úrin
hjá úrsmið
Fagmaðurinn tryggir gæðin
FRANCH MICHELSEN
úrsmíðameistari
Laugavegi 39 - Sími 13462 — Reykjavík
nasistabullu, sem hafði ráðist inn
i klúbbinn og ónáðað gestina.
Hann fleygði honum sjálfur út,
henti honum niður þrepin, en svo
haföi verið ráðist á hann sjálfan
eina nóttina og honum verið
misþyrmt hræðilega, næstum
gengið frá honum dauðum. Það
var hópur af brúnstökkum, sem
sátu fyrir hinum við sviðsdyrnar,
slógu hann og spörkuðu i hann,
þangaö til likami hans var eins og
blóðug kássa. Þetta fór ekki hátt,
enginn talaði um það, menn voru
að sogast inn i timabil, þar sem
vald myrkranna átti yfirtökin og
tilgangslaust var að spyrja að
ástæðum.
Brian kom nú æ oftar i
næturklúbbinn, þar sem Sally
kom nú fram i nyjum atriöum,
ennþá meira æsandi en áður,
undir sterkum áhrifum þess
darradans, sem nú vár að hefjast
og var i tízku.
Hver vissi nema Max
Reinhardt birtist einhverntima á
þessum stað og kæmi auga á
hana. Max Reinhardt var ennþá
við lfði. að minnsta kosti meðan
einhver nasistaskepnan hafði-
ekki lamið hann með kyltu i
höfuöið. Hún söng um peninga og
ástriöur. Þau voru bláfátæk, en
þau elskuöu hvort annað, heitt og
innilega og það gerði rödd hennar
fyllri, skapaði nýjan hljóm. Hún
ætlaöi að sigra héiminn. Hún
dreifði kynþokkanum yfir
gapandi áhorfendur, þegar hún
dansaði hálfnakin milli borðanna
i rauðu ljósi.
Ug áhorfendur létu ánægju sina
i ljós með áköfu klappi og
aðdáunarhrópum.
Og Brian var ekki einu sinni
afbrvðisamur. Honum fannst
hann eiga hana einn og að þaö
hlyti að vera öllum tjóst.
— Losaðu þig við þennan
náunga.
Sally var að hafa ofan af fyrir
rikum viöskiptavini i einum
básnum, þegar siminn á borðinu
hringdi Hún sá Brian með sima i
hendinni viö eitt af horn-
horðunum.
— Segðu honum að elskhugi
þinn sé glæpamaöur.......
Þetta var alveg á móti reglum
klúbbsins. Hún veifaði til Elke,
feitlaginnar, ljóshærðar stúlku og
fékk hana til að setjast viö borðið
i staö hennar. Svo laumaði hún
sér burtu.
— Sagðirðu þetta við hann?
Hún hló
— Ég bætti svolitlu við. Ég
sagði honum að ég væri meö
svolitinn snert af syfilis. Hún leit
aftur fyrir sig, að básnum, þar
sem feita Elke var farin aö daðra
við karlinn. Hún sagði:
— Hann ætti bara að vita hvað
Elke hefir lagt sér til....Þau
leiddust hlæjandi út á götuna.
Lifið var dásamlegt.
f
jens Guðjónsson
gullsmiður
Laugavegi 60 og
Suðurveri
Póstsendum
Sími 12392
i
Umskiptin urðu nokkrurn
vikum siðarr sólbjartan morgun,
eins og þruma af heiðskirum
himni.
Sally hafði bundið saman
óhrein föt og fór með þau úti
þvottahúsiö á horninu. Þar stóð
hún og reyndi að- skýra fyrir
afgreiðslustúlkunni aö hún vildi
fá þvottinn fyrir þriðjudag, þegar
ungur maður kom hlaupandi
niöur þrepin I kjaliara-
innganginum. Hann hélt á ein-
hverju plaggi i hendinni.
— Þér misstuð þetta.
— 0, þakka yður fyrir.
Hann var ákaflega glæsilegur,
en á nokkuð hrokafullan hátt,
alger mótsetning við Brian.
Augun voru greindarleg, örugg,
kuldalega háðsleg, augu sem sáu
þaö sem þau vildu fá. Hún sá
áhuga tendrast I þessum augum,
þegar hann leit á hana. Har.n
46 VIKAN JÓLABLAÐ