Vikan - 07.12.1972, Side 60

útvarpsvirkja
MEISTARI
HLJÖMUR - Skipholti 9
Sími 10278 -Pósthólf 5007
Hljómtæki stereó - mónó
AÐEINS ÞAÐ, SEM VIÐ MÆLUM MEÐ
ÚRVAL
STEREÖ
MÖNÖ
Magnarar
Plötuspilarar
Segulbandstæki
Casettu-spilarar
Hátalarar
Heyrnartól
Bílaviðtæki
Ferðaviðtæki
Stofuviðtæki
sorg yðar eftir manni. Þessi
ranga mynd gerir yður iljt, þér
verðið nðeins <,ntiþa bilurri. ettir
þvl sem lengra llður. Vitið þér
hvar Christopher er á kvöldin?
Hann situr alltaf á æfingum.
Hann veit ekki að ég hefi séö hann
þar. En þér ættuð að koma og
viröa hann fyrir yður eitthvert
kvöldið. Þá veröur yður,
ábvggilega ljóst hve sárlega hann
er I þörf fyrir félagsskap. Þér
þurfiö llklega ekki annaö en sorg
vðar
Hún fylltist hatri I garð hans,
langaði til aö særa hatin \ erulega.
Hún hafði samt hállgerðan beyg
af þessum sterku tiltmningum
slnum, en sagði kuldalega:
— Þaö er ekki satt, Chris er
ekki I klúbbnum. Hann fer til Bills
Astey siðdegis, þegar hann
kemur úr skólanum. Hún sneri
sér við og greip slmann, valdi
númer.
Betti Anstey svaraði glaðlega.
Alan heyrði hvert orð.
— Chris? Nei hann er ekki hér.
Hann kemur venjulega seinna og
þá aðeins til að leika sér að
hvolpinum, hálftima eða svo.
Stundum er ég meö samvizkubit
út af þvl að taka af honum
peninga fyrir fæði hvolpsins, en
hann vill endilega aö eg geri það.
Ég vona að ég sé ekki aö ljóstra
upp leyndarmáli . . . .Hann er
alveg yfir sig hrifinn af
hvolpinum sinum ....
Ruth lagði á, rétt eins og
slmatækið væri brothætt.
Ég heyrði allt saman, sagði
Alan, — ég bið yður að fyrirgefa
mér.
— Ég hefði aldrei trúað þvl að
Christopher væri lyginn, sagði
hún lágt.
— Þaö erhann ekki heldur, ekki
viljandi, eða á þann hátt, sem þér
hugsið. Ég vona aö þér séuð svo
skilningsrik, að þér refsið honum
ekki fyrir þetta, eða veröiö
honum reið, sagði Alan og nú
mátti greina meðaumkun I rödd
hans. Þetta verður henni erfitt,
hugsaði hann.
— Komiö méð mér i klúbbinn,
sagði hann, — þá getið þér sjálf
dæmt um þetta.
— Nei, sagði hún ákveðin.
Ruth tók varla eftir þvi að hann
fór. Hun fór upp á loft og fann
sparibvssuna. sem var opin og
tóm, við hliðina á myndinni af
Andrew á náttboröi Christophers.
Heföi ég vitað þetta, þá hefði ég
leyft honum að koma heim meö
hvolpinn. sagði hún. eins og hún
væri að tala við myndina. Ég er
ekki kærulaus móöir og
skilningslaus, - er ég það?
Kannski var þaö einmitt það
sem hún v.ar. Ruth lokaði
augunum og fann þreytuna
leggjast yfir sig og það var meira
en líkamleg þreyta. Jæja þá, ég
þekki ekki son minn. Ég hefi verið
svo upptekin af sorginni að ég hefi
ekki hjálpað drengnum sem
skyldi. Chris var lifandi eftirmynd
Andrews. Andrew þurfti alltaf að
fullvissa sig um það að hún
þarfnaðist hans og finna að ein-
hv <t þurfi n • * '
eins og Christopher. En ég er ekki
þannig, hugsaði hún. Ég hefi
nóg I sjálfri mér og ég á ekki eins
létt með aö blanda geði við fólk,
eins og Andrew átti svo auðvelt
meö - og Chrístopher.
Hún andvarpaöi. Þaö var aldrei
hægt að bæta henni hinn mikla
missi. Fólk af kynþætti Joss átti
sök á dauða hans. Fólk. sem flutti
hingað'og, bjó I lélegum hreysum
og hópaðist saman a þrongum
götunum. '
Ruth fór I kápu og gekk út. Hún
gat ekki gleymt sparibyssunm og
þeim skilningi sem Alan Shand
hafði á Christopher,- skilningi sem
hún hefði sjálf átt að hafa. Hana
langaði til að gráta, en hún felldi
ekki nokkurt tár.
BIU Alans stóð ennþá fyrir utan
XX
*x
5S!SSS555SSS!KSSSS!S5!S;S:!5!! HONIG VÖRUR
XX
VÖRUR
HONIG
Eggert Kristjánsson & Co
Slmi 85300
60 VIKAN JÓLABLAÐ