Vikan - 17.12.1987, Qupperneq 40

Það var nægur tími til afslöpp-
unar. Myrkur grúfði yflr utan
dyra, en rómantiskur bjarmi
lýsti upp snjóhúsið. Hluti
jólanætur fór í bókalestur og
það, að ræða um lífsins gagn
og nauðsynjar - m.a
kvenfóik....
JólahóHð
í snjóskafli
Þegar bensínprimusinn hafði geflð upp öndina með stórum
blossa bjargaði sprittprímus málunum, bæði hvað snerti upphit-
un og matseld. Þrátt fyrlr funhita innan snjóveggjanna, dropaði
aldrei úr lofti.
Texti og myndir:
Cunnlaugur Rögnvaldsson
og Eiríkur Eiríksson.
Eitthvað öðruvísi, ekki
sama gamla jólahaldið. Við
vorum tveir ungir og ólofað-
ir menn og vildum halda
upp á jólin, á annan hátt en
síðustu tuttugu ár eða svo.
Hvað var til ráða? Jú, jóla-
sveinar búa í fjöllunum og
þvi fannst okkur tilvalið að
leita á náðir þeirra, a.m.k.
komast í tæri við þá ef þess
var nokkur kostur. Að vísu
leita þeir til byggða yflr
jólin, en við vonuðumst
a.m.k. til að rekast á eins og
einn. Ætlunin var að búa í
snjóhúsi yfir jóladagana,
leita'á náðir náttúrunnar, þó
vistin gæti verið kalsöm.
Snjóhengja undir Hengli við
Hveradali varð fyrir valinu.
40 VIKAN
Jakkaföt þóttu
ekki hæfa, þeg-
ar blaðamaður
Vikunnar eyddi
jóiunum í snjó-
Það er ekki lítið mál að gista
tvær nætur, kannski í kulda og
vosbúð ef illa tekst til, í snjó-
skafli. Því gerðum við allar
mögulegar varúðarráðstafanir.
Kappklæðnaður og regngallar
frá 66 gráður norður voru fyrsta
boðorðið. Góðir svefnpokar og
hlýjar dúntuðrur á lappirnar.
Hlýjar peysur og nærföt til
skiptanna fiiku einnig ofan í bak-
poka okkar, sem voru fyrr en
varði farnir að nálgast 30 kíló.
Skíði, skóflur og hakar héngu
síðan utan á þessu hafurtaski
ásamt eldunargræjum. Við vor-
um klárir í tveggja nátta dvöl og
lögðum af stað snemma á að-
fangadag.
Það var þrautin þyngri að
rölta með allan búnaðinn í hné-
J