Vikan - 13.06.1991, Blaðsíða 16

FRÁSAGNIR FARARSTJÓRA
Það var glatt á hjalla hjá íslendingunum sem voru samankomnlr í San Coma á Mallorca á þjóðhátíðar-
daginn í fyrra og skreyttu þeir margir svalir sínar með þessum hætti. Frón gleymist ekki þó horfið sé
langa vegu að heiman.
heilar kynslóðir fólks sem allt er meira og
minna mælandi á erlendar tungur. Svo treystir
fólk sér betur til að ferðast en áður, jafnvel
þekki ég dæmi um fólk sem er lítiö tungumála-
fólk en ferðast um alla Evrópu eins og ekkert
sé og nýtur þess til fulls."
EIN RÁÐLEGGING
Ein ráðlegging vans ferðalangs er sú að pakka
niður á hefðbundinn hátt og síðan, þegar því
er lokið, að taka helminginn upp úr töskunni
aftur og pakka svo á ný.
„Ég held að full ástæða sé til að brýna þetta
fyrir fólki,“ segir Pétur. „Það er alls staöar
hægt að láta þvo af sér en aðalatriðið er að
vera með fatnað úr náttúrulegum efnum því f
heitu loftslagi er mjög óþægilegt að vera í fatn-
aði úr gerviefnum. Hins vegar má vel komast
af með tiltölulega fáar skyrtur og lítið af nærföt-
um, ef þetta er þægilegurferðafatnaður. Mestu
máli skiptir að fötin séu mjúk og ekki þröng og
þannig saman sett að auðvelt sé að kiæða sig
aðeins upp. Á skemmtiferðum klæðir fólk sig
frjálslega og viðhefur litla formfestu í klæða-
burði.“
Pétur ráðleggur fólki einnig að setja ekki
verðmæti í þær töskur sem fara í farangurs-
geymslur flugvéla. „Töskur vilja oft lenda á
öðrum stöðum en þeim var ætlað og fólk ætti
ævinlega aö vera viðbúið því og hafa til dæmis
til skiptanna í handfarangri. Ég ráðlegg konum
líka að vera ekki með verðmæta skartgripi á
ferðalögum. Það er orðin plága hve mikið
ferðamenn eru rændir víðs vegar í Evrópu og
allt sem stingur í augu laðar ræningjana að.
Þeir sem eru á ferð um Evrópu á bílaleigu-
bílum verða líka að gera sér grein fyrir því aö
bíllinn getur hreinlega horfið með öllu í. Fólk
ætti því ávallt að taka greiðslukort og skilríki
með sér úr bílnum. Ef maður tapar vegabréf-
inu sínu er maður orðinn að engu og oft getur
verið langt í næsta sendiráð. Þurfi fólk að skilja
farangur eftir í bíl ætti það að kappkosta að
gera það á stöðum þar sem um einhvers konar
■ „Munurínn á mönnum
þar syðra og hér nyrðra
er einmitt einkum sá að
hér hafa menn óskap-
legan áhuga á brennivíni
og því að drekka sig
fulla en þar sér aldrei vín
á nokkrum manni og það
þykir almennt kjánalegt
að drekka sig fullan,“
segir Pétur.
U „Við búum hér við
gífuríega einangrun og
þess vegna held ég að
það sé fólki nauðsynlegt
að ferðast. Það kemur
ekkert í stað ferðalaga
til að aflétta þessari
einangrun.“
u „ ... jafnvel þekki ég
dæmi um fólk sem er
lítið tungumálafólk en
ferðast um alla Evrópu
eins og ekkert sé og
nýtur þess til fulls.“
gæslu er að ræða. Sömuleiðis á að gæta þess
að láta farangur ekki sjást; ekki aö skilja töskur
eða önnur verðmæti eftir í sætunum, sérstak-
lega þegar bílar bera önnur númer en dvalar-
landsins."
SÓLSETUR ERLENDU KONUNNAR
„Á Ítalíu voru heilu hóparnir hér áður fyrr í
samkeppni um hverjir kæmust yfir flestar stelp-
ur yfir sumarið. Þetta var hreinlega sport á við
gæsaskyttirí eða eitthvað svoleiðis," segir
Pétur. „Svo upp úr 1975 verða miklar breyting-
ar á Ítalíu, skilnaðarlög eru samþykkt og konur
taka sér sitt frelsi og neita gamla mynstrinu.
Fyrir nokkrum árum las ég í ekki ómerkara
blaði en Corriere della sera grein sem hét
„Sólsetur erlendu konunnar". Áður varð ekki
þverfótað fyrir karlmönnum á flugvöllum og
hvar sem konur komu inn í landið og þeir
gengu á eftir konum í hópum en þarna hafði
mikið dregið úr þessu því strákarnir höfðu nú
meiri áhuga á aö eltast við ítölsku stelpurnar -
vegna þess að þeir gátu talað við þær. Erlend-
ar konur höfðu þó haft á orði að þær söknuðu
þessarar kvensemi. Kvensemin er þessum
mönnum annars í blóð borin og það þykir bara
hið besta mál. Munurinn á mönnum þar syðra
og hér nyrðra er einmitt einkum sá að hér hafa
menn óskaplegan áhuga á brennivíni og því
að drekka sig fulla en þar sér aldrei vín á
nokkrum manni og það þykir almennt kjánalegt
að drekka sig fullan.“
NAUÐSYNLEGT AÐ FERÐAST
- Hvað á gott ferðalag að skilja eftir sig?
„Ég gæti vel trúað að öll þessi ferðalög ís-
lendinga til Suðurlanda undanfarna áratugi
hafi gert okkur lundbetri, fyrir utan aö létta
ýmsum hömlum af okkur og gera okkur víð-
sýnni. Við búum hér við gífurlega einangrun og
þess vegna held ég að þaö sé fólki nauðsyn-
legt að feröast. Það kemur ekkert í staö ferða-
laga til að aflétta þessari einangrun. Við höfum
þannig að mörgu leyti miklu meiri þörf en flestir
aðrir fyrir að ferðast, af því að við búum í svo
litlu þjóöfélagi. Þetta er því gífurlega mikilvæg-
ur gluggi fyrir fólk að líta út um, hvert svo sem
það fer. Það versta er hve stutt íslendingar
geta verið erlendis og oft verða þessi ferðalög
of yfirborðskennd. Fólk nær ekki alltaf að melta
það sem fyrir augu ber og það sem upplifað er
- á sama hátt og þeir sem hafa tækifæri til að
búa í þessum löndum einhvern tíma."
OPNIÐ AUGUN FYRIR
MENNINGARVERÐMÆTUM
„Fyrst og fremst vil ég þó ráðleggja fólki að
ferðast með opnum huga, gefa forvitni sinni út-
rás og reyna að blanda sem mest geði við
heimafólk. Mér finnst mikil synd hve mikla
áherslu íslendingar leggja á búðaráp, strand-
legu og að njóta einhvers stundargamans á
ferðaiögum. Fólk ætti einnig að ferðast um á
eigin vegum og reyna að grafast fyrir um hvar
menningarverðmæti er að finna því í Evrópu
er um gífurlega verðmæta fjársjóði að ræða,
ekki síst í byggingarlist. í öllum stórborgum
eru merkileg söfn, Tate-gallerí í London og
Uffizi-safnið í Flórens koma í hugann; einnig
eru miklir fjársjóðir geymdir á vísinda- og nátt-
úrusöfnum víðs vegar. Okkur þætti útlending-
ar, sem ekki sæju Gullfoss og Geysi, hafafarið
á mis við mjög mikilsverða þætti íslandsheim-
sóknar. Þessu ætti hinn almenni ferðalangur
að huga miklu betur að en hann gerir; að
auðga dálítið vitund sína um menningu og listir
á sínum ferðalögum. Slík iðja gerir allt ferða-
lagið miklu eftirminnilegra fyrir fólk, ekki síst
fyrir börn og unglinga." □
16 VIKAN 12. TBL. 1991