Vikan - 27.12.1991, Síða 71

MIKILVÆGI
MARKMIÐA
ÁRAMÓTAHUGLEIÐING
Vm issulega er tilhlökkun í loftinu.
# Margur er upprifinn, spenntur og
f innilega tilbúinn aö fagna nýju ári
og kveðja það gamla með alls kyns
fyrirheitum. Á nýju ári skal flest það
sem vanrækt var eða vannst ekki tími til að
gera á því liðna verða gert og staðið við þaö.
Að sjálfsögðu verður drifið í að framkvæma allt
sem búið er að draga ótæpilega og það helst
ekki seinna en núna eða í síðasta lagi á allra
fyrstu vikum eða mánuðum nýja ársins ef Guð
lofar og letin er ekki í fyrirrúmi eins og stundum
hjá allra ágætasta fólki eins og okkur.
Það er eitthvað svo auðvelt að kalla fram í
hugann vilja og von um að flest muni breytast
og auðvitaö eflast innra meö okkur, ekki síður
en í aðstæðum okkar á komandi mánuðum.
Við eigum sem betur fer flest ákveönar hug-
myndir og þrár í hug okkar og hjarta um hvern-
ig við viljum nota næsta ár sjálfum okkur til
framdráttar og vonandi öðrum til blessunar.
Heimsmál liðinna mánaða hafa verið að
taka á sig þær myndir ókyrrðar og spennu sem
gætu gefið til kynna að það sem geröist á árinu
á undan hafi ekki að öllu leyti skilað sér sem
skyldi. Þá er átt við að þegar múrar alls konar
og andlega stöðnuð kerfi tóku að gliðna voru á
lofti teikn um tíma sem gáfu fyrirheit um ögn
friðsamari heimsmynd framundan og þá aukn-
ar andlegar framfarir sem mögulega gætu gef-
ið meira rými því sem verður að teljast gott og
göfugt í mannssálinni.
Ekki er í sjálfu sér ástæða til að örvænta þótt
einhver niðurrífandi og neikvæð öfl rísi í kjöl-
far góðs ásetnings. Öllum breytingum fylgir
ókyrrð og jafnvel einhvers konar stríð, hvort
sem breytingin er andleg eða efnisleg. Við lif-
um á tímum tækni og vísinda þar sem hugvit
og efnishyggja eru býsna ríkjandi öfl, kannski
ekki síst á kostnað þeirra innri verðmæta sem
nauðsynlegt er jafnframt öðrum framförum að
fái sitt pláss í tilvist og viðhorfum okkar.
VARHUGAVERÐUR TRÖPPUGANGUR
Þegar á allt er litið er lítið varið í að eiga bíl eða
bát ef viö eigum ekki á sama tíma frið í sálar-
tetrinu eða yl í hjarta. Flest í tilveru nútíma-
mannsins miðast við að ná sem bestum og
helst sem skjótustum árangri veraldlega. í
sjálfu sér er ekkert rangt við þannig sjónarmið
svo fremi að við leggjum okkur eftir að rækta
og hlúa að innra lífi okkar og reynum að vera
góðar og gagnlegar manneskjur. Við erum
andleg ekki síður en efnisleg og af þeim
ástæðum þjónar það afar litlum tilgangi, þegar
til heillar ævi er litið, að efla einungis sjálfs síns
framvindutengdan tröppugang einhvers konar,
til þess hugsaðan jafnvel að hrifsa annars veg-
ar sem mest til sín af athygli umheimsins og
hins vegar til að kitla tímabundið eigið egó.
Þeir sem þannig þróa tilveru sína hljóta að
komast í þrot fyrr eða síðar og þá ekki síst
andlega.
Best væri ef við á nýju ári legðum jafnmikinn
þunga í andlega og sálræna uppbyggingu til-
vistar okkar og þá efnislegu. Við ættum í raun
sem flest að gefa okkur tíma á hverjum degi til
að gera að minnsta kosti tvennt sem örvar okk-
ar innra líf, eitthvað sem er jákvætt og sjálf-
styrkjandi. Það er hentugt markmið fyrir flesta
að setja þannig ásetning inn í áætlanir nýja
ársins.
Ef við gerum það er nokkuð víst að marg-
þættar og jákvæöar breytingar geta orðið f
samskiptum okkar hvert við annað, ekki síður
en í því sem beinlínis snýr að okkar eigin per-
sónulegri velferð. Við þurfum að boröa, annars
verður líkaminn veiklaöur og starfar ekki sem
skyldi. Eins er með það sem ekki sést og við
köllum sál. Hún þarf að nærast og gerir það
ekki bara í gegnum umhverfi okkar heldur og
ekki síður hugsanir okkar sem síðan framkalla
alls kyns tilfinningar og geðhrif.
HEILINN MIKILVÆGT STJÓRNTÆKI
Til að byrja með er ágætt að átta sig á því að
heilinn er eins og hvert annað tæki sem þarf að
mata á staðgóðum hugsunum. Hyggilegast er
því að meðhöndla hann sem slíkan. Öllum
tækjum þarf sem sagt að stjórna og ekki síst
þessu ágæta starfstæki sem heitir heili. Við
getum valið að mata heilann ýmist á jákvæð-
um eða neikvæðum hugsunum, allt eftir því
hvað okkur fellur best. Við vitum aö neikvæð-
um hugsunum fylgir eitt og annað sem fellur
undir vandræði hvers konar. Það er aldrei
hægt að komast hjá einhvers konar leiðindum
eða almennum axarsköftum, ef við temjum
okkur aö vera neikvæð. Flest vex okkur í aug-
um og segja má að öll samskipti okkar bæði
við okkar eigin persónu og svo aðra geti orðið
býsna torveld ef við hlöðum heilann mögnuð-
um neikvæðum hugsunum.
Ef við aftur á móti nýtum okkur gildi já-
kvæðra hugsana til eflingar á áhrifamætti
þessa merkilega stjórntækis er ekki spurning
að ótrúlegustu möguleikar og tækifæri veröa
eins og fylgifiskar athafna okkar og samskipta
við aðra. Ef við ætlum að auka eigin farsæld á
nýju ári byrjum við á þessari hyggilegu nær-
26. TBL. 1991 VIKAN 71
HÖFUNDUR: JÓNA RÚNA MIÐILL