Menntamál - 01.09.1936, Side 35

MENNTAMÁL
113
einnig annarstaðar á Norðurlöndum. Flest námskeið Sjö-
holms hafa auðvitað verið haldin i Svíþjóð, en hann liefir
einnig haldið námskeið i Noregi, Finnlandi, Eistlandi og
nú síðast á Islandi. I Dam,nörku hefir hann einnig haldið
fyrirlestra um barnalcennslu, eitt sinn t. d. 4 í senn á sama
stað.
Nú berst talið að skólamálum Svía, einkum innri starfs-
liáttum barnaskólanna og ríkjandi stefnum.
„Eg get fullyrt," segir Sjöbolm, „að i Sviþjóð vakir nú
mjög almennur áhugi fyrir endurbótum á vinnubrögðum
barnaslcólanna og stefnir tvimælalaust i þá átt að
auka atliafnalif harnanna. Upj)hal' þessarar lireyfingar
má rekja lil smábarnaskólanna, sem tóku gagngerðum
breytingum á fremur skömmum tima. Átthagafræðin
varð þungamiðja skólastarfsins, og hún var kennd á svo
hlutrænan hátt, að börnin komust eigi hjá þvi að taka
lifandi þátt í náminu. Frumkvæðið að þessari hreyfingu
átti N. O. Bruce, þá barnakennari, en nú háttsettur maður
í fræðslumálastjórn Svia (Undervisningsrád).
Þessi stefna Bruce og samherja hans ruddi sér brátt
meira og meira til rúms. Þegar ménn sannfærðust um,
að börnin liöfðu ánægju af og áhuga á hinum hlutrænu
vinnubrögðum átthagafræðinnar, þá yfirfærðust þau
smátt og smált til annara greina og skólaflokka. I Sviþjóð
þróaðist þessi hreyfing á eðlilegan hált, án sérstakrar
byltingar, í áttina til vaxandi frelsis. Kom þar aklrei til
samskonar skyndilegrar gerbreytingar eins og sumstaðar
annarstaðar, svo sem i Þýzkalandi og víðar.
Eigi að siður kom hinni þjóðlegu skólahrcyfingu mikill
styrkur frá nýskólalireyfingu annara landa. Einkum hafa
áhrifin verið mikil og farsæl frá Englahdi og Ameríku.
Sænskir skólamenn liafa dáðst að Ameríku, þar sem réynt
hefir verið að sameina mikinn námsárangur og frjálsleg
vinnuform í skólunum. I því sambandi berst talið að
Winnetka skólakerfinu. En í Winnetka hefir sennilega,
8