Menntamál - 01.09.1936, Qupperneq 59

MENNTAMÁL
137
Það, seni þið lærið nýlt skilst aðeins við samanburð á
þvi við það, sem þið þekkið áður. Glöggskyggni á það sem
er likt og ólíkt með skyldu er .námsmannsins bezta gáfa.
Þið hafið gaman af gátum. Námið er að miklu leyti fóig-
ið í því að ráða gátur. Það er bæði leikur og alvara. En á
engum eiginleika ríður meir en að kunna að draga réttar
ályktanir.
Þegar þið undirbúið ykkur undir kennslustundir, skul-
uð þið liafa það í'vrir reglu, að búa til sem flestar spurn-
ingar um viðfangsefnin. Spyrjið sjálf ykkur og spyrjið
hvort annað. Notið öll spurnarfornöfnin hvert á eftir öðru
til að vella fyrir ykkur. námsefninu frá öllum hliðuin,
Með því móti verður hin nýja þekkiug ykkar eigin, og
líkleg til að koma að gagni, auk þess sein hún hefir
þroskað hjá ykkur eiginleika, sem situr eftir, þó margt
gleymist. „Menntun er það, sem situr eftir, þegar búið er
að gleyma öllu, sem einu sinni yar lærtl', er öfugmæli,
sem má lil sanns vegar færa.
Gleymið ekki spurnarfornöfnunum !, Þau eru til margra
hluta nytsamleg.
VII.
Ég liefi nú drepið á fátt eitl af bví, sem ástæða er til
að ræða við unglinga í byrjun skólagöngunnar, ogírlæt
þó staðar numið að sinni. Unglingarnir eiga rétt á að
kennarar taki þá i trúnað og tali við þá um uppeldið;
sjiálft, auk þess námsefnis, sem Jjeim cr ætlað að stunda,
þeirrar leikni, sem þeira er ællað að ná og venja, sem
þeim á að temja. Unglingunum er ætlað að ná á náms-
árunum þeim Jiroska, sem hrökkvi til sjálfstjórnar. Skól-
inn gerir ]>ezt í því að likjast heimili Erlings Skjálgssonar,
er kom öllum til nokkurs Jiroska. Það er prófsteinninn
á starfi kennaranna, hvort þeir skila unglingunum yfir
til fullorðinsiáranna með vaxandi löngun lil að læra og