Menntamál - 01.12.1942, Blaðsíða 16

78
MENNTAMÁL
Hér aS framan er minnzt á söfn kennslustofunnar. Skal
nú gjörð stuttorð grein fyrir, við hvað átt er með því.
Oft er hægt að létta kennsluna, gjöra hana skemmtilegri,
fjörugri, áhrifameiri, lífrænni, eftirminnilegri, með ýms-
um hlutum og myndum, sem annars eru gildislítil og kosta
harla lítið. Mynd getur verið miklu betri skýring en mörg
orð, og lítill, verðlaus hlutur getur vakið heilabrot og leitt
til starfsemi, skilnings og þroska, sem örðugt yrði að skapa
með orðum einum saman. Sjón er sögu ríkari. Söfnun
slíkra hluta og mynda getur verið hið skemmtilegasta
viðfangsefni, fyrir nemendur og kennara, því að margir
hafa sterka söfnunarhneigð. Má nota hana, og þann áhuga
og þá gleði, sem söfnunin vekur, í þágu námsins, og sem
þroskatæki fyrir börnin.
Fyrst og fremst ætti að vera dálítið bókasafn í hverri
kennslustofu. í þvi þurfa að vera bækur til tvenns konar
nota: Bækur til skemmtilesturs, og fræðibækur og hand-
bækur til að fletta upp í, og afla fróðleiks um það, sem
verið er að nema eða athuga eða vinna að. Jafnan ætti að
vera hlífðarbréf utan um bækurnar, helzt samlitt um allar,
og bókarnafnið skrifað skýrt og snoturlega („prentað") á
kjölinn, t. d. með túski. Gott er að flokka bækurnar, hafa
skemmtibækur sér, og handbækur í hverri fræðigrein út af
fyrir sig. Þægilegt er að hafa sérhólf í skáphillunum fyrir
hvern flokk, og merkja bækur hvers flokks með sérstökum
lit á kjöl hlífðarbréfsins, t. d. grænt á náttúrufræði, blátt
á sögu o. s. frv. Þá eiga börnin hægra með að finna það,
sem þau leita að, og auðveldara er að skila bókunum aftur
á réttan stað.
í sambandi við bókasafnið ætti svo að vera myndasafn,
i skúffum í skápnum. Mætti safna bréfspjöldum, flokka
þau eftir efni, og raða í skúffu eins og spjöldum í spjald-
skrá. Á milli flokkanna gæti svo verið hærra spjald úr
pappa, og ritað á efri rönd þess, hvað er í flokknum að
baki því. Bréfspjöld frá íslandi mætti einnig flokka niður