Menntamál - 01.04.1956, Blaðsíða 13

MENNTAMÁL
7
leiSréttingar, endalausar æfingar, og loks verður oft
að byrja aftur á byrjun. Ég var viðstaddur einkennilegt
próf eða kappleik í stafsetningu í Vancouver í Kanada.
Þátttakendur voru valdir úr öllum framhaldsskólum borg-
arinnar og nágrennis, 2—3 úr hverjum. Nemendur velja
sjálfir. Leikurinn fór fram í stórum samkomusal eins skóla.
öllum er heimill aðgangur. Þeir, sem prófast eiga, sitja í
hálfhring á leiksviði. Framan við hvern er spjald með
nafni skóla hans og hljóðnemi. Prófandi er allroskinn náms-
stjóri. Hann situr á palli til hliðar við leiksvið og mælir í
hljóðnema. Nefnd hefur valið verkefni og innsiglað það
vandlega, en það er nú brotið upp, er prófið byrjar. Hver
nemandi fær eitt orð í umferð. Á hann að stafa það rétt.
Takist honum það, situr hann kyrr og bíður, þar til röð
kemur að honum næst. En ef skekkja er í stöfun, er hann
úr leik. Áheyrendur klappa. Næsta orð er lesið upp. Sá
næsti svarar. Það smáfækkar á leiksviðinu. Áfram er hald-
ið, þar til einn er eftir. Hann er sigurvegari. Leikur þessi
getur staðið í 2—3 daga. Hlé er tekið eftir tæpra 3ja
stunda lotu. Sigurvegari hlýtur veglega fjárhæð að laun-
um og mynd af sér á fremstu síðu dagblaða þar í borg.
Engin heimavinna á barnaskólastigi.
Heimavinna nemenda í barnaskólum er engin, hvorki í
Kanada né Bandríkjunum, nema því aðeins að barnið velji
sér sjálfkrafa eitthvert efni til rannsóknar og geri grein
fyrir í bekknum. Sumir kennarar hafa lag á að ýta svo
undir, að barn geri þetta, og margir foreldrar óska eftir,
að barni sé sett fyrir. Börn ljúka þarna barnaskólanámi
um misseri yngri en börn gera hér á landi. — 1 fram-
haldsskólum er aftur á móti sett fyrir til heimavinnu. Það
er aðalreglan. Margir skólar reyna að skipuleggja heima-
vinnu. Umburðarbréf þar að lútandi eru send foreldrum.
Þar stendur: „Sífelld æfing, iðni, ástundun og vinna ein-
staklingsins er undirstaða árangurs í námi hans. Það er