Menntamál - 01.04.1961, Qupperneq 40

30
MENNTAMÁL
rænir menn kynntust kaupmönnum fjarlægra landa í aust-
urvegi. Og í öðrum þætti er sýnd skelfing evrópskra strand-
hyggja við æði víkinga. Auðvelt er að nota góðar nútíma-
bókmenntir, t. d. að setja á svið þætti úr miðaldasögu og
er þá fylgt texta ritanna, þar sem blær málsins er frá þeim
tíma, sem um er fjallað.
Auðvelt væri að halda upptalningunni áfram og benda
á ágæt leikefni bæði úr sögu ættlands og mannkynssögu,
en ég læt þetta nægja, og börnunum verður ekki skota-
skuld úr því að finna sjálf gott leikefni, þegar þau hafa
einu sinni komizt á bragðið.
Landafræði.
Að jafnaði eru spennandi atvik mannkynssögunnar bú-
in til leiks. I landafræðinni verður leikurinn oftast með
öðrum hætti. Þar er helzt fengizt við að lýsa stöðum og at-
vinnulífi. Þegar við kynntum okkur átthagana lýstum við
merkustu stöðum fyrir gestunum. í landafræðinni förum
við langar ímyndaðar ferðir á landabréfinu og kynnumst
alls konar fólki. En þetta fólk á að vera fulltrúar fyrir
heimkynni sín í ýmsum löndum. Við berum saman ólíkar
borgir og héruð af margvíslegu náttúrufari, lönd og álf-
ur. Við látum Uppsalastúlku spjalla við Stokkhólmsstúlku,
og þær ræðast við um heimkynni sín. Hvað er áþekkt og
hvað er ólíkt á þessum stöðum! Við látum sýslumenn ræð-
ast við um sýslur sínar, og mæla þeir sér mót í síma. Við
eigum símatæki í bekknum, og þar lærum við að nota sím-
ann. Slíkt er ágæt æfing, þegar venja á börnin við greini-
lega framsögn. Börnin snúa þá jafnan bökum hvort að
öðru, og við höfum eins langt á milli þeirra og skólastof-
an leyfir. Verða þau því að tala mjög greinilega, ef þau
eiga að skilja hvert annað. En snúum nú aftur að sýslu-
mönnunum. Þeir þurfa um margt að spjalla. Þeir lýsa borg-
um í sýslum sínum, gróðurfari, atvinnuháttum o. s. frv.
Og við endurtökum þessa kennslu annað slagið í hinum