Menntamál - 01.08.1966, Blaðsíða 13
MENNTAMÁL
99
un þessara skóla. Þessu hlutverki hefur Háskóli íslands al-
gjörlega brugðizt, a. m. k. hvað raungreinar snertir. Kenn-
araskorturinn í raungreinum við menntaskóla landsins er
orðinn háskalegur, þrátt fyrir hina gífurlegu kennslu, sem
einstakir kennarar leggja á sig. Ýmsir, sem reynslu hafa af
Háskólanum, telja, að hann muni aldrei vera fær um að
gefa kennslu í raungreinum sér að skammarlausu, og er sú
skoðun ef til vill eðlileg. Hitt er hins vegar sannað, að
mikið vantar á, að nægilega margir kennarar með erlent
háskólapróf fáist til menntaskólanna. Menntaskólarnir stela
nú þeim B.A.-mönnum, sem þeir ná í, og ég veit ekki, hve
langt verður að bíða, þar til gagnfræðaskólarnir hirða alla
kennaraskólamenn.
Það, sem koma þarf, er fyrst og fremst þetta:
1. Háskóladeild, sem m. a. útskrifar kennara í mennta-
skóla, kennaraskóla og gagnfræðaskóla, og heldur „seminör“
nieð starfandi kennurum til rannsókna á námsefni téðra
skóla og til fræðslu.
2. Kennaraskóladeild, sem m. a. sér barnaskólum fyrir
nokkrum kennurum, hæfum til að þróa reikningskennsl-
una, og sér um rannsóknir á námsefni barnaskólanna.
3. Frjálsleg fræðslulöggjöf, sem gefur kennurum svig-
rúm til að þróa kennsluna smám saman.
4. Hæfum kennurum sé gefinn kostur á, og þeir hvattir
til að stunda rannsóknir á námsefni og kennsluháttum
(minni kennsluskylda, fjárhagslegur stuðningur).