Menntamál - 01.08.1966, Blaðsíða 45

MENNTAMÁL
131
jafnan áður hafði umræðuefnið verið undirbúið með því
að safna skýrslum um ástandið í aðildarlöndunum ásamt
túlkun viðkomandi kennarasambanda á aðstæðum og fram-
tíðarhorfum. Það var Frakkinn Michel Lasserre, sem að
þessu sinni hafði unnið úr skýrslunum og lagði niðurstöð-
una fyrir þingið. Hlaut hann mikið hrós fyrir sitt starf.
Það kom m. a. fram, að í flestum löndum eru félagsleg
vandamál því til hindrunar, að öll börn hafi í reynd jafn-
an rétt til menntunar í samræmi við hæfileika sína. Efna-
hagslegt misrétti er algengast og einna afdrifaríkast, en
ýmislegt fleira kemur til, svo sem kynþáttafordómar, tungu-
mála- og trúarbragðadeilur.
Fjörugar umræður urðu um skýrsluna og frumvarp að
eftirfarandi ályktun, sem að lokum var samþykkt sam-
hljóða.
Þingið ályktar, að:
1. öll börn eigi rétt til ókeypis menntunar á öllum skóla-
stigum í samræmi við hæfileika þeirra.
2. tala barna, sem koma frá lægri stéttum þjóðfélagsins,
í framhaldsskólum og háskólum, sé ekki í réttu hlut-
falli við fjölda þeirra.
3. fjöldi barna úr þessum sömu þjóðfélagsstéttum gæti
haft hag af framhaldsmenntun og æðri menntun og
því ættu skólarnir að bæta upp það, sem á skortir, í
menningarlegu og félagslegu tilliti í umhverfi þeirra.
4. stjórnarvöld, foreldrar og kennarar ættu að liverfa frá
hugmyndum um fastmótaða greind og fastan greindar-
stofn, en byggja upp skólakerfi og skipulag og hagnýta
aðferðir, sem tryggja mundu, að mismunandi hæfileik-
ar barnanna nýttust til hins ítrasta.
Þingið lýsir því yfir, að það er skylda þjóðfélagsins að
tryggja, að öll börn hafi jöfn tækifæri til að afla sér mennt-
unar. Þess vegna verður þjóðfélagið að gera ráðstafanir,
sem rutt geta úr vegi þeim félagslegu og efnahagslegu
hindrunum, sem standa í vegi þessara barna. Er þá sérstak-