Æskan - 01.10.1970, Blaðsíða 24

'mM.

Mpp

feffa
Sg
-- ■
■ mWm I 1111

wmm

Wmmmmmmm
f einhver hefði tekið sig
til fyrir um 2000 árum að
telja hinum fornu Pers-
um trú um, að þeir réðu
ekki yfir allri veröldinni, hefðu þeir
orðið mjög undrandi.
Kínverski
/
Veldi þeirra náði frá Egyptalandi
til Indlands, og þeir töldu, að þar
með væri um lítið annað landrými
að ræða, sem máli skipti.
Þó hafði í þúsunda mílna fjarlægð
í Kína verið að myndast þjóðfélag —
borgir og þorp — á svipaðan hátt og
átti sér stað í Mið-Austurlöndum.
í Egyptalandi höfðu fyrstu íbúarn-
ir sem sögur fóru af lifað á bökkum
Nílar, og á sama hátt höfðu bændur
Kína lifað á bökkum Gula-fljóts. Þar
höfðu þeir nóg af vatni til ræktunar
lands og til kvikfénaðar síns. Loks
var landrýmið ekki nóg, og þannig
dreifðust íbúarnir út á slétturnar.
Jörðin var frjósöm og auðvelt að
rækta þar gnægð af hveiti, rís og
hirsikorni, en þeir urðu að grafa
skurði til þess að veita vatninu frá
fljótinu til akra sinna. Það kenndi
þeim að vinna saman öllum til hags-
bóta. Fljótlega fór verkaskipting að
vaxa þar, sem ekki þurftu allir að
erja jörðina, aðrir urðu bygginga-
menn, járnsmiðir og hermenn.
Þeir fóru að byggja sér borgir til
þess að lifa þéttara saman. Reistar
voru hallir fyrir þjóðhöfðingjann,
Leirmunir og líkön, sem fundizt hafa í
grafhýsum: AS ofan: Borgarhiið. — Lítið
kínverskt hús. — Vatnsbrunnur. — Elda-
vél. —
Ferðalag konunglegra, í hestakerrum.
(
496