Æskan - 01.10.1970, Blaðsíða 16

„Hvernig iitist þér á að fara eina veiðiferð með þessurn?" sagði skipstjórinn við Villa um leið og hvalveiðibáturinn sigldi fram hjá þeim.
illi og fíllinn hans höfðu
verið allan daginn á ferð-
inni á eyju Róbinsons
Krúsó, þeir sváfu vel um nóttina
um borð í flutningaskútunni og
vöknuðu við það um morguninn,
að skipshöfnin var að draga uþp
akkerið og undirbúa ferðina aftur
til meginiandsins. Villi og Hannibal
fóru upp á þilfar til þess að njóta
sólarinnar og góða veðursins.
Skipstjórinn lánaði Villa sjón-
auka, en hann varð fljótt þreyttur
á að horfa út á hafið, þar sem
engin skip var að sjá. Hannibal litli
lagðist á dekkið til þess að fá sér
sólbað, en Villi fór að horfa niður
í spegilsléttan sjóinn meðan skip-
ið skreið áfram. Ailt í einu sá hann
tvær svartar þústir koma syndandi
í sjónum að skipinu. Þegar þær
komu nær, sá Villi, að þetta voru
tvær risastórar skjaldbökur. Önnur
þeirra kom upp í yfirborðið til þess
að anda. Skipstjórinn sagði Villa,
Snemma morguns voru dregin upp segl
og siglt frá Róbínson Krúsó-eyju.
að skjaldbökurnar héldu sig lengst
af í sjónum, kæmu helzt á land til
þess að verþa eggjum sínum ein-
hvers staðar á eyðistöðum.
Skjaldbökurnar hurfu jafnskjótt
og þær komu, þegar báturinn var
kominn fram hjá. Villi hélt áfram að
horfa út yfir sjóinn, en Hannibal
svaf hinn rólegasti, og rumdi að-
eins í honum öðru hverju, er hann
veifaði rananum lítilsháttar til,
„sennilega er hann að dreyma um
ávexti í trjám, sem hann er að
teygja sig eftir,“ hugsaði Villi með
sjálfum sér.
Allt í einu sá Villi hvítan gufu-
strók rísa upp í loftið í nokkurri
fjarlægð. Skipstjórinn benti þang-
að og sagði honum, að það væri
hvalur, sem hafði komið upp á yfir-
borðið til þess að blása og draga
til sín nýtt loft. Það blikaði á svart-
VILLI ferQalangur og fíllinn hans.
88£