Æskan - 01.10.1970, Blaðsíða 38

Jfc-«að var í flugstöðinni, sem þær hittust fyrst, verðandi sam- viðbragð og hún rann hraðar og hraðar eftir brautinni og var
m M ferðakonurnar Sóley Jóhannsdóttir vinningshafi Æskunnar brátt á lofti. Úti fyrir var bezta veður og höfnin í Keflavík dimm-
m og Valhildur Jónasdóttir, sem sigraði í ritgerðasamkeppni blá í sólskininu, og' eftir því sem þotan hækkaði flugið sást betur
Vorsins. Sóley, sem er ættuð af Suðurnesjum og búsett í inn til Reykjavíkur og upp á Akranes. „Gullfaxi" hækkaði flugið
Keflavík, hafði orðið svo heppin að vinna verðlaunagetraun Æsk- óðum og útsýnið víkkaði til beggja handa, en nú tók þotan hæga
unnar, er dregið var úr réttum lausnum. Sóley hafði frétt um beygju og brátt var stefnan sett yfir Vestmannaeyjar. Það var svo
heþpni sína þannig, að hringt var frá Æskunni og Flugfélagi ís- mikið að sjá út um glugga þotunnar, að þær höfðu steingleymt
lands til heimilis hennar í Keflavík. Hún var ekki heima þá farþegunum frægu, sem sátu í næsta sæti, hljómsveitarmönnum
stundina, en Helgi bróðir hennar kom í símann. Hann var ekki Led Zeppelin. Brátt var flogið yfir Þorlákshöfn og nú sást suður-
selnn á sér að snúa þessu öllu upp I grin. Þegar hann hitti ströndin vel og fjöllin Inn til landsins, jöklar og gnlpur, og þær
systur sína, sagði hann henni, að nú væri afráðið að senda hana ræddu og rifjuðu upp landafræðikunnáttuna. Þarna var Eiríks-
í sveit og bezt væri fyrir hana að taka saman fötin. En þetta jökull og þarna Hofsjökull og þarna Langjökuil, og svo voru það
varði ekki nema augnablik, hann sagði að hún ætti að hringja árnar. Þingvallavatn var auðþekkt og Hengillinn og síðan Hvíté,
til Flugfélags íslands og fá allar nánari upplýsingar. Og nú voru en nú komu flugfreyjur og báru tram gómsætan morgunverð,
þær sem sagt báðar mættar í flugstöðinni. Foreldrar Sóleyjar sem þær stöllur snæddu af beztu lyst. Eftir að útsýnið óskýrðist
fylgdu henni, og það voru hæg heimatökin, þvi faðir hennar er vegna hækkandi flughæðar þotunnar fóru þær að taka meira eftir
póstmeistari á staðnum. Þarna var margt um manninn og ys og fólkinu í kringum sig í flugvélinni. Þarna voru ferðalangar, islend-
þys. „Gullfaxi", þota Flugfélagsins beið ferðbúin úti á hlaðinu. ingar á leið í sumarfrí ytra, stúlkur, sem ætluðu að vinna á
Já, svo sannarlega var hún ferðbúin, en þó var ýmislegt eftir. hótelum erlendis í sumar, erlendir menn, sem komið höfðu í við-
Hinir frægu hljómsveitarmenn Led Zeppelin höfðu verið í Reykja- skiptaerindum til íslands, og hjón, sem ætluðu að heimsækja
vík og skemmt þar ungu fólki kvöldið áður með þeim árangri, dóttur sína í Þýzkalandi. Þetta var aðeins það, sem næst var í
að það leið yfir að minnsta kosti 16 manns. Sóley hafði verið á farþegarýminu, en óneitanlega var gaman að sitja og hugsa sér,
hljómleikunum, en ekki sagðist hún hafa orðið fyrir slíkum áhrif- hvað hver og einn ætlaði að gera í útlandinu. Það gat orðið heil-
um að til yfirliðs kæmi. mikið ævintýri, léti maður hugann reika.
Það varð dálítil töf meðan hljóðfærum Led Zeppelin var komið Ljóshærð og broshýr flugfreyja birtist brátt og sagði stúlkun-
fyrir í farangursrýminu, en síþan lagði þotan af stað út á flugbraut- um, að Skúli Magnússon flugstjóri byði þeim fram f flugstjórnar-
ina, þar sem aðeins var staldrað við en síðan tóku hreyflarnir klefann. í flugstjórnarklefa þotunnar, þar sem allt úir og grúir af
Skúli Magnússon flugsfjóri sýndi síúlkunum það helzta í stjórn- Meðal farþega í þotunni þennan dag til London var hin fræga
klela þotunnar. Þeim þótti skrítið, að hvorugur flugmannanna hljómsveit Led Zeppelin. Sóley hafði farið á hljómleikana kvöldið
skyldi haía hönd á stýri, en Skúli sagði þeim brosandi, að nú áður og þótt mjög gaman. Þar leið yfir sextán manns, en ekki
flygi ósýnilegi flugmaðurinn, það er sjálfstýringin væri í sambandi. var Sóley i þeirra hópi.
510