Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1925, Qupperneq 6

Á þessu ári teljast liðin vera
frá Krists fæöingu.............192S ár
Áriö 1924 sunnudagsbókstafur D; Gyllinital 7,
Myrkvar.
ÁriB 1925 veröa 4 myrkvar, 2 á SÓIu og 2 á tungli,
1, Almyrkvi á sólu 24. janúar,
2, Deildarmyrkvi á tungli 8. febr,
3, Hringmyrkvi á sólu 20, júlí.
4, Deildarmvrkvi á tungli 4. águst,
Um tímataliS,
Forn-Egyptar skiftu degi og nóttu í 12 kl.-stundir
hvoru,—og hafa Gyöingar ogGrikkir ef til vill lært þá venju
af Babýloníu mönnum. Þaö er sagt, að deginum hafi
fyrst veriö skift í klukkustundir árið 2g3 f, Kr., þegar
sólskífa fyrst var smíðuö og sett upp í Quirinus-muster-
iau í Róm, Þangaö til vatnsklukkurnar voru uppfundnar
(áriö i5ö f. Kr.) voru kallarar (eöa vaktarar) viöhaföir í
Róm til aö segja borgarbúum hvaö tímanum liöi. Á Eng.
landi voru vaxkertaljós höfö fyrst frameftir, til aö segja
mönnum, hvaö tímanum liöi. Var áætlaö, aö á hverri
klukkustund eyddust 3 þumlungar af kertinu. Hin fyrsta
stundaklukka (tímamælir—sigurverk í líkingu viö þær,
sem nú tíögast, var ekki ru idin upp fyr en áriö 1250.
Fornmenn á Norðurlöndum töldu flestir, að dagur byrjaöi
meö upprás sólar. Aþenumenn og Gyöingar töldu hann
byrja á sólsetri 0g Rómverjar, eins og vér, á miðnætti.