Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1953, Síða 31

ALMANAK
31
víða, verið bæði á Atlantshafs og Kyrrahafsströndum,
hefði einnig farið til fslands og dvalið þar um hríð.
Hann var múrari að iðn. Tók hann nú að spyrja mig
að ætt minni, eins og Islendinga er siður. Eg sagði hon-
um það, er eg vissi. Af samtali okkar kom það í ljós, að
tveir bræður móður minnar höfðu verið skipverjar hans,
hjá Hákoni á Stafnesi, orðlögðum sjósóknara á Suður-
landi.Sagði Ingvar þá að skylda sín væri að greiða fyrir
mér, þar sem að eg væri frændi þeirra vöskn og kæru
fornu skipsverja sinna. Kvaðst hann koma næsta kvöld
að aflokinni vinnu; en í millitíð ætlaði hann að finna mér
dvalarstað hjá íslenzku fólki, er hann þekkti. Svo kvaddi
hann mig með virktum og fór leiðar sinnar. Vissi eg nú
ekki, hvort að þessu væri að treysta; hélt, að ef til vill
myndi hann gleyma mér og ekki koma aftur. Við Jörg-
ensen töluðum margt um kvöldið, og árla næsta dag fór
hann leiðar sinnar. Sá eg hann aldrei þaðan af, en frétti,
að hann hefði farið til Minneapolis, og hefði gengið vel
með atvinnu sína og orðið dugandi maður.
Dagurinn -síðasti á Innflytjendahúsinu var nokkuð
lengi að líða, eða svo virtist mér. Eg átti tal við einn eða
tvo bændur íslenzka, utan úr einhverri byggð ekki lángt
frá Winnipeg; annar þeirra, er mér leist vel á, vildi fá
mig til sín til að vinna hjá sér yfir vetúrinn, en er eg innti
eftir kaupgjaldi, varð hann tregur, en liélt þó að hann
myndi borga mér $5.00 á mánuði,—en eg gat ekki fengið
mig til að taka því. Var eg nú ekki laus við kvíða, og
fannst sem eg stæði á hálum ís; en af eigin vilja hafði eg
lagt út í þessa för—og nú var að taka því, sem að hönd-
um bar.
Þennan síðasta dag minn á Innflytjendahúsinu rakst
eg af hendingu á æskuvin minn Ólaf Guðmundsson, frá
Urriðafossi, í Árnessýslu, er eg ekki vissi um að fluttur
væri vestur um haf. Hann hafði komið vestur þá um
vorið. Var hann dálítið eldri en eg, hinn mætasti og