Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1953, Síða 63

ALMANAK 63
“Honesty is the best policy”, segir enskurinn, og það á
eins heima i bókmenntaheiminum sem annars staðar.
Einhver, sem ritar í síðustu “Eimreiðina”, er að hvetja
íslendinga til að semja skáldsögur. Og eg held, að það
sé að mörgu leyti rétt, sem hann fer með. Við eigum of-
lítið af góðum skáldsögum, margir Islendingar segja
prýðisvel frá og þeim lætur jafnan vel að lýsa hlutunum,
og það bendir á, að þeir gætn samið góðar sögur. Eg
vildi óska, að fleiri Islendingar rituðu sögur eða leikrit.
Vertu blessaður og sæll.
Eg er þinn einlægur vinur,''
J. Magnús Bjarnason
Marshland, Man.
1. marz 1907
Kæri vinur:t—
Hjartans beztu þakkir fyrir bréfið þitt'af 28. ja'n. og
blaðið af “Óðni”, sem eg sendi aftur fyrir nokki'um dögum
síðan. Já, hjartans þökk fyrir þína stöðugu trvggð og vin-
áttu til mín. Þú ert alltaf að ljá mér blöð og bækur, en eg
hefi ekki getað sent þér neitt. — Bækur mínar eru enn í
Nýja Islandi. Eg hefi beðið mann þar að senda mér þær,
en þær koma ekki, svo að eg verð að líkindum að fara
sjálfur og sækja þær.
Vænt þótti mér um að sjá mvndina í “Óðni” af Páli
Ólafssyni og konu hans. Eg man eftir því, að hann kom
oft á þann bæ, sem eg yar á, á íslandi; hann var frændi
föður míns og góðnr kunningi hans. Eg var átta ára,
þegar eg sá hann síðast. Hann tók mig á kné sér og sat
undir mér litla stund. Og þó eg væri ekki eldri en það,
þegar eg sá hann síðast, þá fannst mér, að eg kannast
strax við myndina, þegar eg sá hana í “Óðni”. — Hvað
maður man vel eftir ýmsu, sem maður sá og heyrði á
bernskuárunum! Mér finnst alltaf það skýrast betur og
betur fyrir mér.