Fróði - 01.09.1913, Qupperneq 19

FRÓÐl
1 <J
ms, frá dögum Kapila hins Indverska og hinna indversku spek-
inga, er hugsuöu og tóku saman Samkya-spekina.’ Menn þekkja
ekki enn í dag jxetta lögmál, er ríkir i meSvituiiTTvprri.
Menn þekkja lítiö sjálfsæfinguna, “self hyphö'si's’k Þ’ar sem
menn svæfa hina daglegu vitund, en láta’ hiná koma frarn. Sama
'• .j
er aö segja urn þaö, er menn.geta stöövaö ájgjönega hugsanir sínar
um eitt eöur annaö efni, og haldiö þeini svo áfrárn eftir stundar-
korn. Þetta kann viö fyrsta álit aö ’ sýríast lííjlfjörlegt, en geti
menn þetta, geti menn stöövaö hugsanir síri'ár' um hvaöa efni sem
er, og hrundiö þeirn frá sér, en tekiö upp' nýjár fiugsánir og hng-
myndir þeim óskyldar, þá er mikiö fengiiS, þá getá ménn rent fær-
inu niöur í djúp hugmyndanna og drégiö jxáöah uþp, llvaö scm
menn vilja. Þá rixyndu menn hafa miklri meira valcl á endur-
minningum sínum, þá heföum vér meira én þessar oljósu mynd-ir,
sem vér varla þekkjum, aö horfa á eöa hjálþa' oss'.
Þáö eru surnir sem meira eða riii'nna geta sfaulast áfrám í
þessa áttina, og þaö er mikiö vani. sem hjálpar'jiciín, en þeir eru
offáir, sem reyna aö temja sér þe.tta. En j>aÖ ér’enginn efi að
þetta gæti gert livern manninn hálfu fær’ari en h'ann er.
Skallagrímur kannar leiðir liugans.
f’Framhaldý.
'Þarna héldum viö svo áfram ur einu he'rbérgi'í ánnáð, og öll
voru þau full af þessum myndum, sem fyrir ari^un hafði boriö,
eöa fyrir eyrum hljómaö og borist meö heyrnartáugunum inn á
a^alverkstofur heilans. Þaö var svo langt frá, ’áö ]>vi væri fleygt
þar. ÞVí aö þar var þaö grafiö á tofhir meö! óáfmalanlegu lctii,
en misskýrt var l>að, j>vi aö sumar myndirnar Voru- óljósar, sent
kom af ]>ví, aö eftirtektin haföi veriö óljös; en þaö var ems og
þær væru skýrari og skýrari, þegar eg fó’r að' rýria-í þær.