Fróði - 01.09.1913, Blaðsíða 48

48
FftOÐI
fyrir kampavíniö þitt! Og ég flyt þér einnig ástar-þakkir, sunnu-:
sæla Italía! fyrir glaiiværu hjörtun þín og hiíi hugsana-vekjandl
loftslag þitt. Sonur minn! Ef hægt er aö ná í dóttur bátseigand-
ans meS því, aS biöja hennar þér til lianda, þá ert þú þegar x hjóna-
sæng kominn. Em viS verSum aS segja karli, fööur hennar, aS
þangaö til í gær hafir þú veriö frábær kolapiltur.”
Þeir dvöldu nógu lengi hjá báts-eiganda, til þess, aS sjá hima'
annan ræningja faöma og kyssa dóttur hans, all-fjörlega, meSaa
karl var aö telja peningana. Nn héldu þeir af staS aftur, til þess
aö sjá, hvernig þeim “fáoröa” gengii viS ekkjuna.
Sá “fáoröi” var aö saga dauöa kvisti af fíkjutré, er þeir komu.
Elckjan stóS hjá honurn, og sagSi honum til.
“SagaSu nær trénu, kjáninn þinn, annars grær sáriö ékki vel.”
Yngsti ræninginn lagði skjálfandi hendina á handlegg Asabrí
og mælti:
“Ástkæri faðir minn! Þéssar dúfur hafa þegar hreiSraS sig.
En það er all-Iangt þangaS, sem ég vil komast í hreiSur.”
Asabri gekk fyrst aS fíkjutrénu og mælti: “Láður ykkur vel ?”
“Já”, svaraöi ekkjan, “viö höfum ákveöiö aö svamla samani
gfegnum lífiö, Þaö virðist, sem þessi náungi þurfi einhvern til
atS líta eftir sér. Og þaö viröist einnig guös ráöstöfun aö ég taki
þaö aö mér.” ,
“Guö blessi ykkur, bömin min!” mælti Asabrí, "og veriö þiÖ
sæl. Ég kem í brúökaupiö.”
Þeir fluttu lögmanninn til heimilis hans i litla þorpinu. Þa eí
hann fékk peningana fyrir vik sitt, greip hann svo mikil kæti, aÖ
hann þreif kerlingu sína í faöm sér og tók aö kyssa hana meö þeirri
ákefö aö hún ætlaði aö kafna. Þá er hún kom upp oröi, mælti hún;
“;Þétta er þér nýtt; þú ert víst feigur maöur.”
Þáö var tekið aö dimma, er þeir komu aö þorpinu, þar settt
kærasta hins yngsta ræmngja atti heima. Asabri virtist, sem haun
jheföi aldrei séö fegurri ungfrú.
Hirm ungi maöur tók svo til orða, um leið og, hann lagöi arrrt-
*nn um þreklega mittiö hennar: “Viö höfum elskast, frá því af