Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1927, Side 69

IDUNN
Mannsbarn.
239
börn, konur, gamalmenni! Ekki — ég ekki. Mannsblóð
er þannig rautt! Mannsaugu ljóma svona!
Maður var skapaður í mynd guðs.
Ovinur — alveg maður eins og við.
En skipun — að drepa alla!
Ha-hæ! . . .
Hver þarf þess ? Þeir bara! Þeir — ráðherrar, hers-
höfðingjar, auðmenn, auðvaldsburgeisar! Maður skalmann
deyða! Börn ! Konur! Gamalmenni!
Nei!
En — skipun ? En — foringjar ?
Nei, mannsbarn getur ekki!
Hann hleypur burt, flýr. Flakkar í skógum, fenjum.
Hungrar. Veikist. í fjarlægð: Fallbyssudruna, mann-
slátrun.
Vei!
Himinn grætur: Maður — Guð jarðar — verður villi-
dýr. Maður ærist. Maður verður djöfull!
En — af degi roðar!
Maður vaknaði! Maður verður maður!
Fallbyssukjöftum beint að foringjum!
Bylting!
Hristist grundvöllur gamla skipulagsins.
Ranglætið er á förum.
Verkamenn verkfella. Hermenn, sjómenn gera upp-
reisn, óhlýðnast.
Hefjast rauðir gunnfánar.
Fjöldinn tryllist. Almennur byltingarmóður.
Frelsi! Frelsi handa öllum! Mannréttindi! jöfnuður!
Fangelsi eyðilögð, brend.
Burt stjórnina!
Burt burgeisastéttina!