Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1927, Blaðsíða 78

248
Mannsbarn.
IÐUNN
Maður, þú ert guð heimsins! Aðeins veizt þú það
ekki! Þú líkist enn þá margvíslega skepnu! í þér er
enn þá margt erft frá fortíðinni!
Maður, vakna, rís upp! Maður!
En maður sefur.
Ráðherra ekur í bifreið.
Ó, blindingi, sofandi, þræll auðvalds! Þú drýgir glæpi,
drýgir látlaust glæpi. Samt hata ég þig ekki, aðeins
hryggist yfir þér! Því að þú, aumur, veizt ekki, hvað
þú gerir.
Úti glamrar byssustingur.
Tilbreytingarlaust ganghljóð stöðuvarðar.
Herréttarsalur.
Mannsbarn — meðal hermanna, vopnaðra. Sundur-
rifin klæði. Úfið hár. Brjálaður augnaglampi. Gadda-
svipusár.
Líkaminn hrörnar.
Herforingja-dómarar rýna lagagreinar.
Forseti les fyrir ákæru: Sameignarsinni, uppreisnar-
seggur, æsingabelgur, ofbeldisþjarkur.
Ríkisákærandi: Til skotdauða!
Ráðabrugg dómara.
Dómsúrskurður: Dauðskjóta!
Mannsbarn fölnar, riðar.
Menn, hvað gerið þið?
En ég fyrirgef ykkur, því að þið vitið ekki, hvað
þið gerið!
Mannsbarn fellur.
Hermenn hrinda út vitundarlausu mannsbarni.
Dísa, hjálpaðu!
Ljóslaus haustnótt.