Kirkjuritið - 01.04.1935, Qupperneq 36

(i> E.: Gleðjum gamalniennin.
Kirkjlirilið.
156
fengið fría-n dvalarstað í sveil eins og viku tím.a eða
hálfsmánaðar, ef ])ess væri leilað, og þau fyndu þar Jilýju,
ekki aðeins sólarinnar, heldur hjarlalagsins.
Til þess að koma þessu í framkvæmd, þarf forystu
góðra manna, og þegar liafist er handa, er ég alveg viss
unl, að nógir verða til að leggja fram það litla fé, sem
með þarf.
Dr. theol. All’red Th. Jörgensen segir í bók sinni „Af
Menighedsplejens Historie í Danmark“: „Arið 1907 gát-
mn við senl 100 gamalmenni til einstakra heimila" (í
sveil) „og farið 5 skógarferðir með 193 gamalmenni alls.
353 gamalmenni fengu þannig sumarleyfi". Ein skógarför-
in var sérstaklega einkennileg. Hún var skógarför fyrir
kryplinga, lama, hlinda og' aðra þvílíka, sem ekki gátu
farið með járnbraut. „Óneitanlega einkennilegt ferðafólk.
Hækjur og stafir stóðu meðfram veggjunum“ (er sezl var
að borðum). „Kona ein, sem var með, var bæði blind og
lama, ein var með tréfót, önnur, sem var vfir nírætt, var
blind og heyrnarlaus. En þrátt fyrir alt var hópurinn í
hezta skapi. Konan með tréfótinn hélt langa ræðu við
borðið til þess að þakka þeim, sem með gjöfum höfðu
hjálpað lil þess, að hægt var að fara þessa ferð“.
Þetta var byrjun þessarar starfsemi innan dönsku safn-
aðanna, en nú er það orðinn fastur liður i starfi þeirra
allra, og á þennan hátl er mörgum veittur glcðidagur, sem
annars yrðu að dvelja daginn heima.
Arið 1910 gaf kaupmaður einn i Kaupmannahöfn 2000
kr. til þessa starfs fyrir gamalmennin, og á hverju ári
eftir það, og það vaxandi, svo að 1927 greiddi liann ajlan
kostnaðinn við dvöl 120 gamalmenna í sveit í 14 daga.
Svona koma peningarnir, þegar unnið er af kærleika og
samúð að líknarstörfum, og það mundi eins verða hjá oss.
Ef nú t d. bíleigendnr og bilstjórar tækju að sér þeita
starf, þá er ég viss um, að þeir gætu fengið nóg fé til
starfsins, gjafir frá þeim sem færu úl í sólskin og' sum-
arblíðu, ef þeir á sumrin hefðu samskotabauk í skemti-