Kirkjuritið - 01.04.1935, Qupperneq 47

Kirkjuritið.
Alt sem þér viljið.
167
Eitt er það, sem hverjum manni er nauðsynlegt, sem
góður drengur vill vera og batnandi, og það er að vaka
yfir því, hverjar hvatir stjórna gjörðum hans. Það varð-
ar miklu, bæði fyrir þroska og gæfu mannsins sjálfs og
líka fyrir áhrifin af starfsemi hans, að hvatir hans séu
hrei'nar og göfugar. Ég var nýlega að lesa æfisögu
George Miiller, mannvinarins mikla, og þar er sagt frá
því, hve mikla áherzlu hann lagði á það, að hvatir sínar
væru óeigingjarnar og hreinar. Ef honum liafði hug-
kvæmst að vinna eitthvert verk, þá skoðaði hann vel
huga sinn til þess að komast að raun um af hvaða livöt-
um það væri sprottið; og hann liófst ekki handa fyr en
hann var orðinn sannfærður um að fyrir honum vekti
það eitt, að gjöra vilja Guðs eins og hann hefði bezt vit
á. Þessvegna fylgdi svo mikil blessun starfsemi þess
mæta manns. Og vel mætti dæmi hans vera til fyrir-
myndar öllum þeim, sem fyrir velferðarmálum annara
er trúað og er ant um að gjöra það eitt, sem rétt er og
öðrum mætti til blessunar verða.
Alþing hefst í húsi Guðs til þess að minna fulltrúa
þjóðarinnar á það, að húa sig undir það fyrir augliti
hans, að leysa störf sín af hendi með þeirri samvizku-
semi, að í öllu sé gætt sanngirni og réttlætis, og að merk-
ið sem að sé stefnt af heilum huga, sé heill og sómi
allrar þjóðarinnar.
Guð gefi ykkur öllum, sem þjóðin hefir kosið til
þess vandasama verks sem fyrir ykkur liggur, náð til
þess að vinna að því með þeirri speki, réttsýni og
áhyrgðarvitund, að þið hljótið að verðlaunum þakklæti
hennar og velþóknun hans.
Amen.
Leiðrétting.
í sálmi Valdimars Snævars í 1. hefti Kirk'uritr.ins á að standa
■ 10. ljóðl. a. n.: dimt i stað kalt.