Kirkjuritið - 01.07.1936, Blaðsíða 39

KirkjuritiS.
Ivirkjufundur.
293
starfa fyrir Krist og guðsríki, að þeir segist trúa allri Biblíunni,
sem þeir hafa fæstir lesið spjaldanna á milli, engin trygging
heldur, þó þeir í raun og veru trúi hverju orði og játi, að alt sé
Guðs orð. Nei, Kristur sýnir okkur, hver sé rétti mælikvarðinii:
,,Af ávöxtunum skuluð þér þekkja þá“. Játningin ein stoðar ekki.
„Ekki mun liver sá, er við mig segir: Herra, herra, ganga inn í
himnaríki, heldur sá, er gjörir vilja föður míns, sem er í
himnunum. Margir munu segja við mig á þeim degi: Herra,
herra, höfum vér ekki spáð með þinu nafni, og höfum vér ekki
rekið út illa anda með þínu nafni, og höfum vér ekki gjört mörg
kraftaverk með þinu nafni? Og þá mun ég segja þeim afdráttar-
laust: Aldrei þekti ég yður, farið frá mér, þér sem fremjið lög-
málsbrot"*).
hað er til önnur miklu ágætari leið en „rétttrúnaðar“leiðin. Og
sú leið heitir kærleiksleið. Kristur sjálfur gekk þá leið, eins og
við vitum. Góði hirðirinn lét lífið fyrir hjörð sína. Hann kom til
þess að þjóna og gefa líf sitt til lausnargjalds fyrir marga. Til
hins sama ætlast hann af lærisveinum sínum: „Vilji einhver
fylgja mér, þá afneiti hann sjálfum sér, og taki upp kross sinn og
fylgi mér“. Sjálfsfórnarleiðin er þrönga leiðin, sem liggur til lífs-
ins, hvað sem öllum játningum liður.
Bræður góðir, sem að þessari tillögu standið. Ég vil ekki
efa það, að þið hafið borið hana fram í góðum hug. En ég bið
ykkur i nafni þess friðaranda og kærleiksanda, sem á að ríkja
meðal lærisveina Krists: Takið hana aftur.
Nú urðu miklar umræður um tillöguna. Kom þá í ljós, að jafn-
vel meðal tillögumannanna sjálfra var óánægja með orðalag
hennar. Ýmsir vildu vísa henni frá með rökstuddri dagskrá.
Margir prestar tóku til máls, og var enginn þeirra þess hvetjandi,
að tillagan næði fram að ganga, lieldur óskuðu þess, að hún
yrði tekin aftur. En jafnframt fóru ýmsir þeirra mjög lofsamleg-
um orðum um starf leikmanna, einkum starf K. F. U. M. Fyrir-
spurn kom fram um það, hvernig tillögumenn liugsuðu sér, að
séð myndi fyrir prestsþjónustu í landinu, ef þorri presta segði
af sér. Varð þeim svarafátt við þeirri spurningu, en bentu þó
helzt á vonina um það, að prestar myndu snúa sér, þegar þeir
*) Þessa tilvitnun ræðumanns hefir siðar verið reynt að hár-
toga svo, að hann liéldi nú fram útskúfunarkenningunni. Sam-
bandið sýnir ljóslega, að svo er ekki. Hann teflir aðeins fram
kærleikanum gegn varajátningunum og leggur áherzlu á það, að
an kærleika sé ekki unt að þóknast Kristi né koma til hans.