Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.07.1936, Blaðsíða 32

Kirkjuritið - 01.07.1936, Blaðsíða 32
286 Kirkjufundur. Kirkjuriti'ð. notenda. Myndi það geta liaft nokkur áhrif á rekstur litvarpsins, bæði uni efnisval og þann tíma, er landsmönnum hentaði bezt að hlýða á útvarpsguðþjónuslur. Einnig væri mjög nauðsynlegt að vinna að því, að ekki yrði gálauslega hlýtt á útvarpsmessur á heimilum. Eftir tiltölulega stuttar uinræður var samþykt svo- feld tillaga frá undirbúningsnefndinni: „Kirkjufundur fyrir Sunnlendingafjórðung l!)3(i heitir á söfn- uði landsins að stofna kirkjulegt félag útvarpsnotenda". /hitlasl er til þess, að Dómkirkjusöfnuðurinn og Fríkirkjusöfn- uo'urinn í Reykjavík hafi forystuna í þessu máli. Því næst gangi áhugamenn i söfnuðunum víðsvegar um landið með þeim í eitt félag. Enn var samþykt áskorun til útvarpsráðs um það, að út- varpa barnaguðsþjónustum við og við. í þessu máii málanna höfðu tveir menn frain- sögu, þeir séra Þorsteinn I.. Jónsson og séra Þórður Ólafsson prófastur. Hinn síðarnefndi var málshefjandi í stað Steingríms Benediktssonar kennara í Vest- mannaeyjum, sem tilkynti forföll á síðustu stundu. Séra Þorsteinn tók fyr til máls, lýsti hann andlegu og siðferði- legu hættunni, sem æskumenn eru staddir í á þessum umbrota- tímum, og beindi því næst ræðu sinni að því, hvað kirkjan ætti gjöra. Kirkjan og æskan. KIRKJAN OG ÆSKAN. KAFLI ÚR ERINDI SÉRA ÞORSTEINS L. JÓNSSONAR. Hvað getur kirkjan gert? Ég ætla mér ekki þá dul að lialda, að ég geti fundið það svar við þessari spurningu, sem nægt geti til að bjarga æskunni inn í kirkjuna, en hinsvegar vil ég hér nefiía fjögur atriði, sem er ómaksins vert, að séu hugleidd hér á þessum fundi, og þau eru þessi: 1. Óskipulagsbundin uppfræðsla og vitnisburður trúaðra leilc- manna. 2. Uppfræðsla prestsins sjálfs. 3. Skipulagsbundinn félagsskapur. 4. Kirkjulegir týðskólar. Islenzka kirkjan er ekki svo hamingjusöm að eiga annað eins úrval trúaðra leikmanna, sem vinna markvíst við lilið prestanna bæði leynt og ljóst að úlbreiðslu trúarinnar meðal mannanna, eins og nágrannalönd vor. En hún á samt sem áður marga trú- aða leikmenn innan vébanda sinna. Og ég veit, að þeir eru marg- ir, sem vilja og reyna að hjálpa æskumanninum inn á réttar og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.