Kirkjuritið - 01.07.1936, Side 32

286
Kirkjufundur.
Kirkjuriti'ð.
notenda. Myndi það geta liaft nokkur áhrif á rekstur litvarpsins,
bæði uni efnisval og þann tíma, er landsmönnum hentaði bezt
að hlýða á útvarpsguðþjónuslur. Einnig væri mjög nauðsynlegt
að vinna að því, að ekki yrði gálauslega hlýtt á útvarpsmessur
á heimilum. Eftir tiltölulega stuttar uinræður var samþykt svo-
feld tillaga frá undirbúningsnefndinni:
„Kirkjufundur fyrir Sunnlendingafjórðung l!)3(i heitir á söfn-
uði landsins að stofna kirkjulegt félag útvarpsnotenda".
/hitlasl er til þess, að Dómkirkjusöfnuðurinn og Fríkirkjusöfn-
uo'urinn í Reykjavík hafi forystuna í þessu máli. Því næst gangi
áhugamenn i söfnuðunum víðsvegar um landið með þeim í eitt
félag. Enn var samþykt áskorun til útvarpsráðs um það, að út-
varpa barnaguðsþjónustum við og við.
í þessu máii málanna höfðu tveir menn frain-
sögu, þeir séra Þorsteinn I.. Jónsson og séra
Þórður Ólafsson prófastur. Hinn síðarnefndi var
málshefjandi í stað Steingríms Benediktssonar kennara í Vest-
mannaeyjum, sem tilkynti forföll á síðustu stundu.
Séra Þorsteinn tók fyr til máls, lýsti hann andlegu og siðferði-
legu hættunni, sem æskumenn eru staddir í á þessum umbrota-
tímum, og beindi því næst ræðu sinni að því, hvað kirkjan ætti
gjöra.
Kirkjan og
æskan.
KIRKJAN OG ÆSKAN.
KAFLI ÚR ERINDI SÉRA ÞORSTEINS L. JÓNSSONAR.
Hvað getur kirkjan gert?
Ég ætla mér ekki þá dul að lialda, að ég geti fundið það svar
við þessari spurningu, sem nægt geti til að bjarga æskunni inn
í kirkjuna, en hinsvegar vil ég hér nefiía fjögur atriði, sem er
ómaksins vert, að séu hugleidd hér á þessum fundi, og þau eru
þessi:
1. Óskipulagsbundin uppfræðsla og vitnisburður trúaðra leilc-
manna.
2. Uppfræðsla prestsins sjálfs.
3. Skipulagsbundinn félagsskapur.
4. Kirkjulegir týðskólar.
Islenzka kirkjan er ekki svo hamingjusöm að eiga annað eins
úrval trúaðra leikmanna, sem vinna markvíst við lilið prestanna
bæði leynt og ljóst að úlbreiðslu trúarinnar meðal mannanna,
eins og nágrannalönd vor. En hún á samt sem áður marga trú-
aða leikmenn innan vébanda sinna. Og ég veit, að þeir eru marg-
ir, sem vilja og reyna að hjálpa æskumanninum inn á réttar og