Kirkjuritið - 01.12.1939, Qupperneq 10

352
Erlendur Þórðárson:
Nóv.-Des.
oss enga furðu. En svó segja fræðimenn oss, að ekkerl
líf gæti verið á jörðu vorri, ef vatninu væri ekki búin
þessi öfugu lögmál við önnur efni. Og livað segja fræði-
menn oss um demantinn, sem er dýrastur og fegurstur
allra gimsteina? Þeir segja hann úr sama efni gjörðan og
Ijósreykinn svarta, er leggur upp úr glasi lampans, þegar
hann reykir.
Þannig mætti lengi telja. Sannarlega erum vér umkringd
furðulegum hlutum. Og ef vér gerum oss grein fyrir, að
svo er, þá verður frásagan um undur jólanæturinnar við
Betlehem ekki eins fjarlæg möguleikunum, svo undrun
vorri getur fylgt meira af lotningu og minna af efa.
Það er ekki hægt að benda á nokkurar minstu líkur fyrir
því, að fjárhirðarnir hafi farið með ímyndað mál. Og þeg-
ar all líf Jesú, starf og furðuverk, er í minni haft, þá verða
undursamlegir atburðir jólanæturinnar ekki nema eðlilegl
upphaf allra þeirra dásemda.
Þetta er kristnum mönnum ljóst, og jólahátíðin er haldin
dýrðlegust allra hátíða ársins. Þó er ])að ekki svo fyrsl og
fremst vegna hinna undursamlegu athurða hennar, heldur
vegna þess, hver hann var og hvað hann gerði, hann sein
englarnir hoðuðu, að fæddur væri og lagður í jötuna í
Betlehem. Fyrir hjálpræðisboðskap hans, opinherun og
afrek má segja, að himnarnir hafi opnast fyrir vitund
manna, að brúað hafi verið að nokkuru hið mikla djúp
milli hins sýnilega og ósýnilega, og svo dásamlegir hlutir
lúlkaðir inn í hjörtu mannanna, að tilveran öll fær nýll
og bjartara viðhorf, svo breytt viðliorf svo ný og
dásamleg verðmæti, að hinn fátæki getur fyrir þau verið
auðugri og farsælli en hinn ríki, hinn sjúki glaðari hin-
um hrausta, — og litla kerlaljósið á jólaborðinu bjartara
öllum ljósum veraldar.
Þetta eru jólaundrin í viðtækustu merkingu. Fátæk-
um er hoðað fagnaðarerindi. Oss þreyjandi, skammsýnum
og máttlitlum mönnum er fluttur hjálpræðisboðskapur,