Kirkjuritið - 01.12.1939, Side 53

Kirkjuritift.
Sælir eru trúaðir.
Sofðu væran
sonur kæri,
hræðstu eigi
þótt hríni úlfar
og úti stormar
æði hvassir,
yfir vöggu þinni
vaka englar.
Svo blíðlynd söng mér
blessuð móðir,
er með söngvum
mig svæfa vildi,
°g bráðum sofnaði
barnið góða
v>3 söngva blíða
sinnar móður.
Sagt var síðan,
að soltnir úlfar
alla þá nóttu
ýlfrað hefðu,
og gelt hefðu rakkar
á götum úti
og voða stormur
af víði blásið.
En mér leið nóttin
í ljúfum draumi,
í eyrum mínum
ómuðu söngvar,
sá ég sýnir
frá sælli heimum,
yfir vöggu minni
vöktu englar.
Frá þeirri nóttu
eg þráfalt hvíldi
í værum svefni
und vængjum engla,
vesalings drengur
í vöggu sinni.
Blessuð sé móðir,
er barni sínu
innrætti einlæga trú.
Antonio ile Trueba.
Árni Þorvaldsson
þýddi úr spænsku.