Kirkjuritið - 01.12.1939, Qupperneq 57

Kirkjuritið.
.Tohan Olof Wallin.
399
Wallin átti breitt ljóðsvið, og þó alvörunnar gætti þar mest,
bjó hann yfir léttri fyndni.
Æfi Wallins leið áfram eins og fagur sífríkkandi straumur. Eftir
því sem hann óx að ytra áliti, óx og hans innri maður, djúpsæi
hans og vizka. Engar verulegar snurður hlupu á æfiþráðinn. Eng-
in sú bylting varð í sálarlífi hans, er skifti æfi hans í tvent, eins
og oft er þó títt um mestu mennina á sviði trúarlífsins. Vegur
Wallins var að vaxa jafnt og þétt frá æsku il dauðadags. Og sem
sálmaskáld hefir hann verið að vaxa alt til þessa. Sænsku þjóðinni
hefir hann verið guðinnblásinn söngvari, eins og Davíð konung-
ur var Hebreum forðum.
Hin nýja sálmabók Svía, er löggilt var fyrir tveimur árum, hefst
með hinum tígulega sálmi Wallins: „Upp psaltare och harpa , er
þykir einn glæsilegasti sálmur, er ortur hefir verið á sænska tungu.
En sá sálmur Wallins, sem mest er elskaður, er jólasálmurinn
dásamlegi: „Var hálsad sköna morgonstund“.
Ég hefi átt þess kost að heyra þenna sálm sunginn í sænskum
kirkjum á jólum, og mér er ógleymanleg hrifningin og helgin í
kirkjunni, meðan sálmurinn var sunginn. Hann fylti kirkju/ia guð-
dómlegri dýrð. Ást fólksins og lotning fyrir sálminum var djúp
og heit.
Mér er og í minni, að ég heyrði kunna sænska mentakonu, frk.
Ester Möllerstedt, geta um sálminn einu sinni í fyrirlestri, er hún
mintist atburða frá bernsku sinni, þegar hún var að fara til óttu-
messu á jólum. — Jörð öll var undir fönn. Það var myrk skamrn-
degisnótt. Sleðar með fnæsandi hestum fyrir þutu yfir fannbreið-
urnar. Á hæðinni, er reis upp af sléttunum, gnæfði k'rkjan, og
sendi frá sér hina skæru birtu út í myrkrið fyrir utan.
„Sú þjóð, sem í myrkri gengur, skal sjá mikið ljós .
Alt í einu ómaði sálmurinn innan frá kirkjunm: „Var hálsad
sköna morgonstund.“
Guðsríki tók völdin í sálum mannanna. Hátíð friðarins, lífsins
HS Ijóssins var komin, og jólasálmur Wallins boðaði frið á jörð
«g dýrð í upphæðum, er streymdi n’ður í hjörtu jarðarbarna.
•>Mínar fegurstu bernskuminningar eru tengdar við þennan sálm ,
sagði frk. E. Möllerstedt.
— — — Margir kunnir menn hafa fyr og síðar orðið til þess
að skrifa um Wallin, og nú alveg nýlega hefir Hilmer Wentz, prest-
ur í Hoor á Norður-Skáni, skrifað allmikla bók um hann, er ber
nafn skáldsins. Við H. Wentz kannast margir andlegrar stéttar
*nenn hér á landi, síðan hann dvaldi hér sumarið 1936 og kynti
sór íslenzkan sálmakveðskap og íslenzkar þýðingar á Wallins-
salmunum. Margir íslenzkir prestar myndu hafa ánægju af því