Kirkjuritið - 01.12.1939, Síða 58

400
S. G.: John Olof Wallin.
Nóv.-Des.
að eignast bókina. Er hún merkileg heimild um sálmakveðskap
Wallins og þau áhrif, sem hann hefir vakið hjá heimaþjóðinni
og frændþjóðum hennar. Auk þess eru mjög skemtilegir þeir
kaflar bókarinnar, þar sem höfundur gerir samanburð á Wallin
og Grundtwig annarsvegar og Wallin og Söderblom hinsvegar.
En af öllum þeim mörgu, er um Wallin hafa ritað, hefir enginn
lýst honum betur cn skáldbróðir hans, Tegnér, með þessum meitl-
uðu orðum, er standast munu tímans tönn um aldir alda:
„Skald som fá och talare som ingen“.
• Si(iurjón Guðjónsson
frá Vatnsdal
Þannig skyldu menn boða Krist.
I afskektum bæ í Kína var kristniboðsbóksali að segja fólkinu
söguna um Jesú. Vakti það eftirtekt hans, hve fólkið hlustaði
hugfangið og áhugasamt. Er hann hafði lokið ræðu sinni, sagði
leiðtogi. fólksins: „Já, við þekkjum hann. Hann átti hér heima fyr-
ir nokkuru.“ Bóksalinn gerði þeim þá skiljanlegt, að hann talaði
um þann, sem lifað hefði fyr á öldum og á alt öðrum stað. Þeir
leiddu hann þá að gröf, þar sem borinn hafði verið til moldar
enskur kristniboði, sem einnig var læknir. Þar hafði hann þjónað,
læknað, lifað og dáið, og er mennirnir á þessum stað heyrðu sagt
frá Kri.sti, fanst þeim vera sagt frá þessum erindreka Krists. Hann
hafði sýnt þeim Jesú í verki sínu. — Þannig skyldu menn boða
Krist, en það er oss ekki ölium gefið.
Pétur Sigurðsson.
Dómur Einsteins um kirkjuna.
Albert Einstein, vísi.ndamaðurinn heimsfrægi, hefir lýst þvi
yfir, að hann telji kirkjuna eina málsvara andlegs frelsis á Þýzka-
landi á þeim umbrotatímum, sem þar standi yfir. Hann segir m. a.:
„Ég hefi aldrei fyr haft áhuga á starfi kirkjunnar, en nú veit eg,
að hún er arinn sannleika og frelsis.“