Kirkjuritið - 01.06.1942, Blaðsíða 49

Kirkjuritið.
Prestastefnan.
223
niálaráðuneytinu hinn 19. jaúnar, varðandi áætlun um kostnað
við kirkjumál árið 1934, komst ég svo að orði viðvíkjandi þessu
atriði: „Ég kemst ekki hjá þvi að óska þess eindregið, að tveir
af liðum fjárlaga verði hækkaðir aliríflega. En það er í fyrra
lagi G. Jiður, til liúsabóta á prestssetrum, sem hingað til hefir
verið kr. 24.000.00. Ætlast hefir verið til, að með því fjárfram-
lagi yrðu bygð tvö prestsseturshús á ári. En eins og nú liagar
til um efnivið og vinnu, verður ekki komist langt með þessa
upphæð. Þörfin á nýbyggingum á prestssetrum er víða mjög
niikil, eins og ráðuneytinu er svo vel kunnugt um. Eru að minsta
kosti 25 prestssetur í landinu, með svo lélegum húsakynnum,
að ekki er við unandi, og þyrftu þau að byggjast upp mjög fljót-
lega. Víða ])ola þessi byggingarmál ekki bið. . . . Vil ég af fram-
anskráðum ástæðum leyfa mér að fara þess á leit, að þessi upp-
hæð verði á fjárlögum 1943 áætluð kr. 48.000.00. Hið sama er
að segja um 7. lið. Hann er einnig brýn nauðsyn að hækka
nokkuð. Ég' lýsti því fyrir fjárveitinganefnd á síðasta Alþingi,
hver nauðsyn bæri til að halda hinum eldri íbúðarhúsum prests-
setranna við.... fór ég fram á kr. 50.000.00 til þessara hluta,
en því miður varð uppliæðin ekki liærri en kr. 24.000.00. Leyfi
eg mér að fara fram á, að þessi liður verði hækkaður úr kr.
24.000.00 upp í kr. 35.000.00“.
Eins og yður er kunnugt, var ekki gengið frá fjárlögum á
síðasta Alþingi, en ríkisstjórn tók þessar tillögur mínar til
greina, og hefi ég ástæðu til að ætla, að þær nái samþykki Al-
bingis á sínum tíma.
I þessu sambandi vil ég einnig skýra frá því, að sama dag
°g áðurnefnt bréf er ritað, skrifaði ég sama ráðuneyti á þessa
leið:
„Á síðustu prestastefnu, sem haldin var á Akureyri í júní
1941, hreyfði ég því máli, að framvegis yrði einn dagur á ári
bverju valinn til fjársöfnunar fyrir j)á, sem af einhverjum á-
stæðum eiga bágust kjör í landi voru. Yrði fé því, seiu safnaðist,
varið til þess að létta þeim byrðar og gjöra þeim lifið bæri-
]egra. Skyldi þessi dagur nefndur: „Dagur minstu bræðranna".
Það ætti að vera öllum ljóst, að fyrir þá, sem. harðast verða •
úti, þarf að hefja nýtt og meira starf og ekki ólíklegt, að þeir
tíniar muni renna upp að ófriðnum loknum, að sú þörf verði
brýnni en áður. Fer vel á því, að kirkjan eigi forystu i þeim
•nálum, enda er hún reiðubúin til þess. Hér á landi vantar til-
Hnnanlega heimili fyrir margt af því fólki, sem verst er sett,
1- d. fyrir veikluð og vangæf börn, fyrir börn og unglinga, sem
leiðast á glapstigu vegna lélegs uppeldis. Enn er of lítið gjört