Kirkjuritið - 01.01.1943, Síða 21

Kirkjuritið.
Andlegt lif og ytri kjör.
15
fyrir andans framför eina
fólksins hönd er sterk.
Einu sinni var pólitískur upreisnarmaður dæmdur
til dauða fyrir „afbrot“ sitt. Hann endaði ræðu sína
frammi fyrir dómurum sínum með þessari spurningu:
„Nú cleij ég fyrir hugsjónir mínar, en fyrir hvað lifið
þið? Mér hefur oft komið þessi spurning í hug á þess-
um stríðstíma. Þúsundir og hundruð þúsunda manna
hníga nú i valinn á vigvöllunum. Sumir a. m. k. devja
þar fyrir hugsjón sína. En fyrir hvað lifum við?
Guð gefi okkur eitthvert hærra markmið lil að stefna
að, einhverja æðri hugsjón til að lifa fyrir heldur en að
safna þeim blóðpeningum, sem að oss hrjóta úr hild-
arleiknum fyrir handan hafið.
Gísli Brynjólfsson.
Bæn á sóttarsæng.
Til þín bænarhug skal hefja,
herra, er mestu reyndir þraut,
að þú vildir sár mín sefja,
sviða þeirra nema braut.
Eigi stopull áttaviti
ertu manna á bröttum stig.
Umsjár þinnar ef ég nyti,
vrði hlýtt og bjart um mig.
Guðmundur Friðjónsson.