Kirkjuritið - 01.04.1961, Qupperneq 39

Sigurður M. Pétursson
sóknarprestur aö Brei'öabólsta'8 á Skógarströnd
MINNING
„Dáinn, horfinn, harmafregn
hvílík sorg mig dynur yfir,
en eg veit að látinn lifir,
það er huggun harmi gegn“.
ÞaNNIG kvað listaskáldið góða, er það frétti að einn sókn-
arprestur á Islandi væri dáinn.
Þessi orð komu okkur vinum, stéttarbræðrum og sam-
starfsmönnum séra Sigurðar M. Péturssonar í hug er við
fréttum að hann væri dáinn. Dauða hans bar svo sviplega
að. Hann andaðist hinn 3. okt. 1960. Hann hneig niður ör-
endur á tannlækningastofu í Reykjavík, þar sem hann var
staddur.
Séra Sigurður Marjón Pétursson, en svo hét hann fullu
nafni, var fæddur að Tungukoti á Vatnsnesi hinn 20. okt.
1920 og var þannig að verða fullra 40 ára gamall er hann
var á braut héðan kallaður.
Hann var þannig á bezta aldri,
og virtist eiga mikinn starfs-
dag fyrir hendi.
Foreldrar hans voru hjón-
in Pétur Theódór Jónsson frá
Stöpum á Vatnsnesi og Kristín
Jónsdóttir frá Seljatungu í
Gaulverjabæjarhreppi í Flóa.
Hann var af sterkum bænda-
ættum, að því að mér er tjáð, í
báðar ættir. En að öðru leyti er
mér ókunugt um ættir hans.