Kirkjuritið - 01.01.1962, Side 44

38
KIRKJURITIÐ
un op: fornlielgum venjum. Því miður lief ég ekki liaft tæki-
færi til þess að kynnast hessum málum öðru vísi en af sögu-
sögn þeirra sjálfra. Um sannleiksgildi þeirrar frásagnar verð-
ur liver að liafa þá skoðun, er hann telur skynsamlegasta. En
hvort sem vér teljum eitthvað of eða van í þeirri frásögn,
veröur ekki frarn lijá |ní komist, að flóttamannastraumurinn
er eitt hið eftirtektarverðasta fyrirbæri, er um getur í sam-
tíðarsögu vorri, og framtíðin ein getur úr því skorið, hverjar
afleiðingarnar verða.
(Eftirprentun bönnuð).
r n
Kom þú hér —
Kom ]m hér, ó, Kristur i mitt hjurta
kœrleikseldinn glæS i minni sál.
Lál hann þurrka, brenna sorann svarta
syndarinnar ávöxt, hljóm og tál.
Kom þú hér, á nýju náöarári
nceturþokan dökk er byrgir sýn.
LeiS þú mina hönd og jorSa fári,
jótum mínum beindu veg til þín.
Kom þú hér og kirkju þinni vertu
kœrleikssól, er vermi hverja sál,
Innstu þrána uppheims sprota snertu
aS ég hennar nemi Ijújlingsmál.
Guðjón Davíðsson,
Fremstuhúsuni, Dýrafirði.