Kirkjuritið - 01.04.1977, Blaðsíða 34

Kirkjuritið - 01.04.1977, Blaðsíða 34
svo gera Gyðingar, sem ekki trúa á Jesúm. Þetta er meðal þess, sem mik- ið er deilt um þar eystra. Það var sú tíð, segir Aili enn fremur, og hún býst við, að hún sé ekki enn liðin með- al rétttrúaðra Gyðinga, að fjandmenn kristinnar trúar lásu úr bókstöfum nafnsins Jeshu þessa setningu: „Nafn hans og minning skal hverfa.“ Það nafn var því eins konar formæling Jesú og kristinna manna hjá trúuðum Gyðingum. Um hann skal hvorki hugsa né ræða, heldur þegja. — Nafn hans cg minning ska! hverfa, segir hún á hebresku. Við kristnir menn notuðum alltaf þá mynd- ina, sem við töldum, að hefði verið hið rétta nafn hans, Jeshua, sem merkir, að Jesús sé frelsari. Það nafn talar skýru máli um hver hann sé. Lærðir Gyðingar vilja nú halda því fram, að nafnið hafi verið stytt þegar á dögum Jesú. Ekki er ég sannfærð um, að það sé rétt, og ég tel a. m. k. réttara að skrifa nafn hans, eins og það er. Hún segir, að kristnir Gyðingar og allir eldri kristniboðar noti nafnið Jeshua, en sumir yngri kristniboðar séu farnir að nota hina myndina. —Þegar Klausner dó, var ég heima í leyfi. En Rauha Moisio, sem þá starf- aði með mér í Israel og hafði kynnzt fjölskyldu hans fyrir meðalgöngu mína, sagði mér eftir bróður hans, að síð- ast, þegar hann hefði komið til Klausn- ers fyrir dauða hans, hefði hann sagt. að hann byggi yfir leyndarmáli, seh1 hann vildi segja frá áður en hann færi. En bróðirinn vildi ekki hiusta á það. Hann dó því án þess að hafa sagt frá, hvað þetta var. En í ísrael voru allmargir Gyðingat komnir frá Rússlandi, og þeir höfðu sagt mér, sumir, að þeirra á meðal væri það sögn, að hver rússneskur Gyðingur sæi Jesúm, áður en hann dæi. Þetta býr í undirvitund þeirra. Og Klausner var frá Rússlandi- — Þögn. — Ég hitti þó nokkra Gyðinga fná Rússlandi, sem höfðu frá því að segja. að þeir hefðu séð Jesúm, þegar þek voru alvarlega veikir ellilegar áttu að að ganga undir uppskurð. En þeim finnst, að öll þjáning þeirra hafi verið til einskis og saga þeirra öll verði markleysa, taki þeir við honum. Sumir þeirra segja raunar: „Skyldi hann koma?“ Þeir geta einhvern veginn ekki trúað því, að hann komi aftur. G. 01. Ól.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.