Tíbrá - 01.01.1892, Qupperneq 9

5
Hinn þriðji læddist inn í bikarinn á blómi
nokkru, sem var sorgbitið, kyssti það og Ijet
vel að því, þangað til að það gladdist, oglypti
aptur upp hvita höfðinu, því að góðvildin og
elskan flytur gleði og ánægju inn í aumustu
lífskjör og ljettir allar þjáningar og erfiði.
Hinn fjórði geisli lcom þangað, sem ofboðlítil
blind stúlka sat einsömul, og skein heitt og fag-
urt á litlu bleiku hendurnar á henni, og kyssti
vesalings augun, sem aldrei höfðu sjeð dagsins
ljós skína, og aldrei gátu sjeð það, fyrr en eng-
ill dauðans gjörði hana skyggna í öðrum heimi.
Veslings blinda stúlkan átti svo bágt. Hún gat
ekki tekið þátt í leikum hinna barnanna, og
geislinn aumkaðist yfir hana.
Og þegar kvöldskuggarnir fjellu niðurájörð-
ina, þá kallaði sólin saman börnin sín, geisl-
ana. Þá flugu þessir fjórir geislar í fanghenn-
ar í vestrinu, og þeir sögðu hver við annan:
»Nú vitum við, að það er vísasti vegurinn
til þess að verða hamingjusamur og að njóta
lífsins, að gleðja aðra.«
Það er sannarJega fögur lífsstefna að vera
öðrum til góðs, og er um leið blessunarríkust
fyrir þann, sem þannig breytir. Að kvöldi lífs-
ins svifur þú hinn kærleiksríki andi svo sem
fagur geisli í fang sóJar rjettlætisins, guðs, og
starfar þar tálmunarlaust að hinu fagra og