Tíbrá - 01.01.1892, Page 30

26
ur skærin og sagði: »Eg skal þá ekki gera
það, mamma mín.«
Hún var gott og hlýðið barn, eins og þið
iheyrið á þessu.
Hverjum þykir sinn fugl fagur.
(Þýtt).
Eg var á gangi uppi á grænu hæðunum á
fögrum sumardegi, og kindurnar voru glaðar
og ánægðar að bíta allt í kring um mig. Þá
heyrði eg, að ein af ánum sagði:
»Ekkert er eins fallegt og skemmtilegt í heim-
inum eins og litla lambið mitt; það er svo fljótt
áfæti; ullin þess er drifhvít og augun svo fjör-
ug. Grátitlingurinn á fjóra litla unga; en eg á
•einungis einn. En eg elska minn eina heitara
•en hann elskar sína fjóra.«
Eptir þetta lagðist hún niður framan í hlíð-
ina við hliðina á lambinu sínu. Þau lögðu
höfuðin fram með hliðinni, og sofnuðu í sólskin-
inu.
Eg gekk þá heim til min og sá gamla gráa
köttinn með þrjá kettlingana sína og hún var
•að segja þetta við sjálfa sig :
»Kettlingarnir minir eru fallegri en allar aðr-
■ar skepnur á jörðinni. Skinnið á þeim er svo
:slétt, og skottin á þeim svo falleg, að eg get
ekki nógsamlega elskað þá, og heldur ekki
«agt, hver þeirra er fallegastur.«